1. Gjonit 4

{

 "page_id": "1. Gjonit 4",
 "status": "KI",
 "note": "Bitte prüfen ob die Absätze korrekt sind."

}

⚠️ KUJDES: Ky kapitull osht tu u përkthy. Mundet me pasë gabime. ⚠️

¹ O t’dashtun, mos i besoni krejt atyne fjalve që thojnë se jon prej Frymës së Zotit. Ma mirë testojini ato fjalë, me pa a vijnë vërtet prej Zotit, se shumë profetë t’rremë veç kanë dalë n’botë.

² Kështu e kuptoni a vjen nji mesazh prej Zotit: çdo frymë që pranon se Jezu Krishti ka ardhë si njeri n’mish, vjen prej Zotit. ³ Po çdo frymë që s’e pranon Jezusin, nuk vjen prej Zotit. Kjo osht fryma e antikrishtit, për t’cilin keni ni që ka me ardhë. Edhe tash veç osht n’botë.

⁴ Ju jeni prej Zotit, o fmi t’mi, edhe i keni fitu këta profetë t’rremë, se ai që osht me ju, osht ma i madh se ai që osht me botën. ⁵ Ata jon prej botës. Prandaj flasin si bota, edhe bota i nin. ⁶ Na jemi prej Zotit. Kush po e njeh Zotin, na nin neve. Kush s’osht prej Zotit, nuk na nin. Qashtu e dallojmë frymën e së vërtetës prej frymës së gabimit.

⁷ O t’dashtun, vazhdoni me e dasht njani-tjetrin, se dashnija vjen prej Zotit. Kush don, ka lind prej Zotit edhe e njeh Zotin. ⁸ Kush s’don, nuk e ka njoft Zotin, se Zoti osht dashni. ⁹ Dashnija e Zotit u kallxu qartë te na kshtu: Zoti e çoj n’botë djalin e vet t’vetmin, që na me marrë jetë nëpër mes tij. ¹⁰ Dashnija nuk osht që na e kena dasht Zotin, po që ai na ka dasht neve. Edhe e çoj djalin e vet si flijim, me i mbulu gjynahat tona.

¹¹ O t’dashtun, nëse Zoti na ka dasht kaq shumë, atëherë edhe na jena t’detyrum me e dasht njani-tjetrin. ¹² Kurrkush kurr s’e ka pa Zotin. Po nëse e dojm njani-tjetrin, Zoti rrinë n’na, edhe dashnija e tij bohet e plotë te na. ¹³ Kët e kuptojmë që Zoti rrinë me ne edhe na me to: se na ka dhon prej Frymës së vet. ¹⁴ Na vet e kena pa edhe po dëshmojmë që Ati e ka çu djalin e vet si Shpëtimtar t’botës. ¹⁵ Kush pranon e t’regon haptas që Jezusi osht Biri i Zotit, te ai njeri rrinë Zoti, edhe ai rrinë te Zoti. ¹⁶ Na e kena njoft dashninë që Zoti e ka për neve, edhe po i besojmë asaj dashnije.

Zoti osht dashni, edhe kush rrinë n’dashni, rrinë te Zoti, edhe Zoti rrinë te ai. ¹⁷ Kështu dashnija po bohet e plotë te na, që me kon t’sigurt ditën e gjykimit. Se qysh osht Jezusi, ashtu jemi edhe na n’ket botë. ¹⁸ N’dashni s’ka vend për frikë. Dashnija e plotë e qet përjashta frikën, se frika lidhet me ndëshkim, me dënim. Kush ka frikë, s’e ka dashninë e plotë. ¹⁹ Na po dujm, se ai i pari na ka dasht neve.

²⁰ Nëse dikush thotë: “Po e du Zotin”, po e urren vllain e vet, ai osht genjeshtar. Se kush s’e don vllain e vet që e sheh, s’munet me e dasht Zotin që s’e sheh.

²¹ Prej tij e kena këtë urdhën: kush e don Zotin, duhet me e dasht edhe vllain e vet.