Marku 9

{

 "page_id": "Marku 9",
 "status": "KI",
 "note": "Bitte prüfen ob die Absätze korrekt sind."

}

⚠️ KUJDES: Ky kapitull osht tu u përkthy. Mundet me pasë gabime. ⚠️

¹ Ma tutje ju tha: “Po ju thom me siguri: do prej atyne qe jon tu nejt ktu s’kan me shiju vdekjen para se me pa Mretninë e Zotit tu ardh me fuqi.” ² Mas gjashtë ditëve, Jezusi i mori me veti Pjetrin, Jakovin edhe Gjonin, i çoi n’ni mal t’nalt, veç ata të tret, vet me ta. Aty, para syve t’tyne, u shndërru pamja e tij. ³ Rrobat e tij t’jashtme fillun me shkëlqy, u bënë aq t’bardha sa kurrkush n’dynja s’din me i la qashtu t’bardha. ⁴ Aty ju doli përpara Elija bashkë me Moisin, edhe po folshin me Jezusin. ⁵ Atëherë Pjetri i tha Jezusit: “Mësus, mirë osht qe jena ktu. Hajde i bojna tri çadra: nji për ty, nji për Moisin edhe nji për Elijen.” ⁶ Se nuk po dijke qysh me fol, se u kish kap frika fort. ⁷ U duk nji re, i mbuloi, edhe prej resë doli nji zo: “Ky osht djali jem, i dashni jem. Ndigjoni at!” ⁸ Kur shikuen përqark, nuk pan ma kërkon me ta, veç Jezusin vet.

⁹ Kur po zbritshin prej malit, ai ju bani me dije rreptë me mos i kallxu kerkuit qka kishin pa, deri sa Biri i njeriut me u çu prej t’vdekunve. ¹⁰ Ata e morën ket fjalë seriozisht, po flitshin mes veti çka don me thanë “me u çu prej t’vdekunve”. ¹¹ Edhe e pyetën: “Pse po thojnë mësusit e ligjit qe ma parë duhet me ardh Elija?” ¹² Ai u tha: “Osht e vertet qe Elija vjen ma parë edhe i kthen krejt gjonat n’vend. Po pse atëherë për Birin e njeriut osht shkrun qe duhet me hek shum edhe me u përbuzë? ¹³ Po po ju thom se Elija veç ka ardh, edhe i kanë bo qysh kanë dasht me te, siç osht shkrun për te.”

¹⁴ Kur u kthyën te nxonsat tjerë, pan nji turmë t’madhe rreth tyne, edhe do mësus t’ligjit tu u fjalos me ta. ¹⁵ Sa e pan njerzt Jezusin, u habitën, vrapuen te ai me e përshëndet. ¹⁶ Ai i pyeti: “Për qka po ziheni me ta?” ¹⁷ Njoni prej turmës u përgjegj: “Mësus, ta kom pru djalin tem, se e ka n’veti nji frymë qe s’e len me fol. ¹⁸ Kur ta kap ajo frymë, e rrxon për tokë, ai qet shkume prej goje, shtrëngohet me dhambë edhe e hup fuqinë. U thash nxonsave të tu me e qit jasht, po s’mujtën.” ¹⁹ Jezusi tha: “Oj gjeneratë pa besim, edhe sa duhet me nejt me ju? Edhe sa duhet me ju duru? Qojeni djalin te une.” ²⁰ Ata ja prunë. Sa e pa fryma Jezusin, menjiherë e shtini djalin n’dridhje. Ai ra për tokë, u përdridhke tu u rrokullisë edhe tu qit shkume prej goje. ²¹ Jezusi e pyeti babën e tij: “Sa osht qe i ka fillu kjo?” Ai u përgjegj: “Prej t’voglit. ²² Shpesh e ka gjujt n’zjarr edhe n’ujë për me ja marr shpirtin. Po nese munesh me ba naj sen, na ki rahmet edhe na ndihmo.” ²³ Jezusi i tha: “Pse po thu ‘nese munesh’? Te ai qe ka besim, krejt gjonat jon t’mundshme.” ²⁴ Menjiherë baba i djalit bërtiti: “Kom besim! Ndihmom ku jam i dobt n’besim!”

²⁵ Kur pa Jezusi qe po vrapojke turma me u afru, e qortoj frymën e keqe: “O frymë e shurdhët edhe memece, po t’urdhnoj: dil prej tij edhe mos u kthe ma kurr n’te.” ²⁶ Fryma bërtiti fort, e shti n’kriza të forta edhe doli. Djali met si i vdekun, sa shumica po thojshin: “U dek.” ²⁷ Po Jezusi e kapi për dore, e qoi n’kamë edhe ai u çu. ²⁸ Ma von, kur hyri n’shpi e metën veç ata, nxonsat e pyetën: “Na pse s’mujtëm me e qit na?” ²⁹ Ai ju tha: “Kjo lloj fryme nuk del përveç me lutje.”

³⁰ Prej andej u nisën e kaluen nëpër Galile. Ai s’deshti kurrkush me ditë, ³¹ se u kon tue i msu nxonsat e vet e po ju thojke: “Biri i njeriut ka me u dorëzu te duert e njerzve, edhe ata kan me e myt. Po masi ta mbytin, mas tri ditësh ka me u çu prap.” ³² Po ata s’e kuptun këtë fjalë, edhe frigoheshin me e pyt.

³³ Ata mrriën n’Kapernaum. Kur ish n’shpi, i pyeti: “Qka po bisedojshit n’rrugë mes veti?” ³⁴ Po ata heshten, se n’rrugë kishin bisedu kush prej tyne osht ma i madhi. ³⁵ Ai u ul, i thirri dymdhetë edhe ju tha: “Kush don me qenë i pari, le t’jetë i fundit prej krejtve edhe shërbetor i krejtve.” ³⁶ Pastaj mori nji fmi, e qiti n’mes tyne, e mori n’prehnë edhe ju tha: ³⁷ “Kush e pranon n’emnin tem nji fmi t’till, po m’pranon mu. Edhe kush m’pranon mu, s’po e pranon veç mu, po edhe Atin qe m’ka çu.”

³⁸ Gjoni i tha: “Mësus, na e pam nji njeri tu i qit dreqnat n’emnin tan, edhe dojshim me ja ndalë, se nuk po na përcjell neve.” ³⁹ Po Jezusi tha: “Mos ja ndaloni, se ai qe ban nji vepër t’fortë n’emnin tem s’munet shpejt me fol keq për mu. ⁴⁰ Kush s’osht kundër nesh, osht për neve. ⁴¹ Edhe kush ju jep me pi veç nji got ujë pse jeni t’Krishtit, po ju thom t’vertetën, s’ka me ja hup Zoti shpërblimin. ⁴² Po kush e shtin me u rrëzu n’besim nji prej ktyne t’vogëlve qe po besojn, ma mirë kish pas qenë për te me ja var n’qaf nji gur t’rand mullini qe e sillon gomari, edhe me e gjujt n’det.

⁴³ Nese dora jote t’shtyn me bo keq, prejje. Ma mirë me hi n’jetë me nji dorë, se me dy duert me shkue n’Gehena, n’zjarr qe s’shuhet kurr. [Gehena = emën për nji vend dënimi me zjarr; auf Deutsch in etwa „Hölle“] ⁴⁵ Edhe nese kamba jote t’shtyn me bo keq, prejje. Ma mirë me hi n’jetë me nji kambë, se me dy kambë me u gjujt n’Gehena. ⁴⁷ Edhe nese syri yt t’shtyn me bo keq, nxirre. Ma mirë me hi n’Mretninë e Zotit me nji sy, se me dy syt me u gjujt n’Gehena, ⁴⁸ ku krimbi i tyne s’deket kurr edhe zjarri nuk shuhet. ⁴⁹ Se secili ka me u sprovu me zjarr, si me u krypë me zjarr. ⁵⁰ Kripa osht send i mirë, po nese kripa e hup shijen, me çka keni me ja kthy shijen? Keni krip n’veti, edhe rroni n’paqe mes veti.”