Zanafilla 8: Unterschied zwischen den Versionen
K (Status geändert) |
Keine Bearbeitungszusammenfassung |
||
| (Eine dazwischenliegende Version desselben Benutzers wird nicht angezeigt) | |||
| Zeile 1: | Zeile 1: | ||
{{Textstatus | {{Textstatus | ||
| Status = Abnahme | | Status = Abnahme | ||
}} | }} | ||
⚠️ KUJDES: Ky kapitull osht tu u përkthy. Mundet me pasë gabime. ⚠️<br> | ⚠️ KUJDES: Ky kapitull osht tu u përkthy. Mundet me pasë gabime. ⚠️<br><br> | ||
<sup>1</sup> Por Zoti nuk e la ne harrese Noen edhe krejt shtazët e egra e kafshët e shpisë që ishin me të në anije. Përqata Zoti çoi nji erë me fry mbi tokë edhe ujt filloj me u largu e me ra te poshtë. | <sup>1</sup> Por Zoti nuk e la ne harrese Noen edhe krejt shtazët e egra e kafshët e shpisë që ishin me të në anije. Përqata Zoti çoi nji erë me fry mbi tokë edhe ujt filloj me u largu e me ra te poshtë. | ||
<sup>2</sup> U mshelen burimet e ujnave thella u mshelen dyert e qiellit, dhe u ndal shiu që po binte prej havas. | <sup>2</sup> U mshelen burimet e ujnave thella u mshelen dyert e qiellit, dhe u ndal shiu që po binte prej havas. | ||
| Zeile 10: | Zeile 8: | ||
<sup>4</sup> Ditën e shtatëmbëdhjetë të muajt të shtatë anija u nal në malet e Araratit. | <sup>4</sup> Ditën e shtatëmbëdhjetë të muajt të shtatë anija u nal në malet e Araratit. | ||
<sup>5</sup> Uji vazhdoj me u pakësu deri në muajin e dhjetë. Ditën e parë të muajt të dhjetë u dukën majat e maleve. | <sup>5</sup> Uji vazhdoj me u pakësu deri në muajin e dhjetë. Ditën e parë të muajt të dhjetë u dukën majat e maleve. | ||
<br> | |||
<sup>6</sup> Mas katëdhjet ditve Noeja e qeli dritaren që e kish bo te anija. | <sup>6</sup> Mas katëdhjet ditve Noeja e qeli dritaren që e kish bo te anija. | ||
<sup>7</sup> E lëshoj nji korb me fluturu. Ai dilke jasht, fluturojke anej-kënej e u kthejke apet, deri sa u tha uji prej tokës. | <sup>7</sup> E lëshoj nji korb me fluturu. Ai dilke jasht, fluturojke anej-kënej e u kthejke apet, deri sa u tha uji prej tokës. | ||
<br> | |||
<sup>8</sup> Ma vonë ai e lëshoj edhe nji pëllumb me pa a kish nisë me u terë uji prej sipërfaqes së tokës. | <sup>8</sup> Ma vonë ai e lëshoj edhe nji pëllumb me pa a kish nisë me u terë uji prej sipërfaqes së tokës. | ||
<sup>9</sup> Po toka hala u kan e mbulu krejt me uj, edhe pëllumbi nuk gjeti ku me zhdryp mu nal me pushu. Perqata u kthy te Noeja në anije. Ai e zgati doren, e kapi edhe e shtini apet mrena në anije. | <sup>9</sup> Po toka hala u kan e mbulu krejt me uj, edhe pëllumbi nuk gjeti ku me zhdryp mu nal me pushu. Perqata u kthy te Noeja në anije. Ai e zgati doren, e kapi edhe e shtini apet mrena në anije. | ||
| Zeile 19: | Zeile 17: | ||
<sup>11</sup> Në mramje, pëllumbi u kthy te ai, edhe Noeja pa që e kish në sqep ose ne gojë nji fletë të freskët ose taze të ullinit. Atëher aj e kuptoj që uji ish largu prej tokës. | <sup>11</sup> Në mramje, pëllumbi u kthy te ai, edhe Noeja pa që e kish në sqep ose ne gojë nji fletë të freskët ose taze të ullinit. Atëher aj e kuptoj që uji ish largu prej tokës. | ||
<sup>12</sup> Priti edhe shtatë dit tjera edhe e lëshoj pëllumbin për të tretën herë, po ketë herë ai nuk u kthye ma te ai. | <sup>12</sup> Priti edhe shtatë dit tjera edhe e lëshoj pëllumbin për të tretën herë, po ketë herë ai nuk u kthye ma te ai. | ||
<br> | |||
<sup>13</sup> Në vitin e gjashtqindtë e një, ditën e par të muajt të par, uji tashma ishte tërhek prej tokës. Noeja e hoqi kapakun e anijes edhe pa që sipërfaqja e tokës ish kan e thatë. | <sup>13</sup> Në vitin e gjashtqindtë e një, ditën e par të muajt të par, uji tashma ishte tërhek prej tokës. Noeja e hoqi kapakun e anijes edhe pa që sipërfaqja e tokës ish kan e thatë. | ||
<sup>14</sup> Ditën e njëzeteshtatë të muajit të dytë toka u tha krejt. | <sup>14</sup> Ditën e njëzeteshtatë të muajit të dytë toka u tha krejt. | ||
<br> | |||
<sup>15</sup> Atëherë Zoti i tha Noes: | <sup>15</sup> Atëherë Zoti i tha Noes: | ||
<sup>16</sup> „Dil prej anijes ti, gruaja jote, djemt e tu edhe grat e djemve tu.“ | <sup>16</sup> „Dil prej anijes ti, gruaja jote, djemt e tu edhe grat e djemve tu.“ | ||
<sup>17</sup> „Nxerri jasht edhe krejt kafshët: shpezët, kafshët e shpijës edhe krejt gjallesat që livritin në tokë. Ata le të shtohen në tokë, le të bajn thfmi e le të bohen shumë.“ | <sup>17</sup> „Nxerri jasht edhe krejt kafshët: shpezët, kafshët e shpijës edhe krejt gjallesat që livritin në tokë. Ata le të shtohen në tokë, le të bajn thfmi e le të bohen shumë.“ | ||
<br> | |||
<sup>18</sup> Atëherë Noeja doli jasht me djemt e vet, me grun e vet edhe me grat e djemve të tij. | <sup>18</sup> Atëherë Noeja doli jasht me djemt e vet, me grun e vet edhe me grat e djemve të tij. | ||
<sup>19</sup> Prej anijes dolën krejt kafshët, të ndame simas llojeve: krejt gjallesat që livritin, krejt shpezët e krejt qka livrit në tokë. | <sup>19</sup> Prej anijes dolën krejt kafshët, të ndame simas llojeve: krejt gjallesat që livritin, krejt shpezët e krejt qka livrit në tokë. | ||
Aktuelle Version vom 9. Dezember 2025, 15:45 Uhr
⚠️ KUJDES: Ky kapitull osht tu u përkthy. Mundet me pasë gabime. ⚠️
1 Por Zoti nuk e la ne harrese Noen edhe krejt shtazët e egra e kafshët e shpisë që ishin me të në anije. Përqata Zoti çoi nji erë me fry mbi tokë edhe ujt filloj me u largu e me ra te poshtë.
2 U mshelen burimet e ujnave thella u mshelen dyert e qiellit, dhe u ndal shiu që po binte prej havas.
3 Uji mbi tokë kadalë-kadalë u pakësu. Mas 150 ditve uji u pat ulë shum.
4 Ditën e shtatëmbëdhjetë të muajt të shtatë anija u nal në malet e Araratit.
5 Uji vazhdoj me u pakësu deri në muajin e dhjetë. Ditën e parë të muajt të dhjetë u dukën majat e maleve.
6 Mas katëdhjet ditve Noeja e qeli dritaren që e kish bo te anija.
7 E lëshoj nji korb me fluturu. Ai dilke jasht, fluturojke anej-kënej e u kthejke apet, deri sa u tha uji prej tokës.
8 Ma vonë ai e lëshoj edhe nji pëllumb me pa a kish nisë me u terë uji prej sipërfaqes së tokës.
9 Po toka hala u kan e mbulu krejt me uj, edhe pëllumbi nuk gjeti ku me zhdryp mu nal me pushu. Perqata u kthy te Noeja në anije. Ai e zgati doren, e kapi edhe e shtini apet mrena në anije.
10 Priti edhe shtatë dit tjera, e apet e lëshoj pëllumbin prej anijes.
11 Në mramje, pëllumbi u kthy te ai, edhe Noeja pa që e kish në sqep ose ne gojë nji fletë të freskët ose taze të ullinit. Atëher aj e kuptoj që uji ish largu prej tokës.
12 Priti edhe shtatë dit tjera edhe e lëshoj pëllumbin për të tretën herë, po ketë herë ai nuk u kthye ma te ai.
13 Në vitin e gjashtqindtë e një, ditën e par të muajt të par, uji tashma ishte tërhek prej tokës. Noeja e hoqi kapakun e anijes edhe pa që sipërfaqja e tokës ish kan e thatë.
14 Ditën e njëzeteshtatë të muajit të dytë toka u tha krejt.
15 Atëherë Zoti i tha Noes:
16 „Dil prej anijes ti, gruaja jote, djemt e tu edhe grat e djemve tu.“
17 „Nxerri jasht edhe krejt kafshët: shpezët, kafshët e shpijës edhe krejt gjallesat që livritin në tokë. Ata le të shtohen në tokë, le të bajn thfmi e le të bohen shumë.“
18 Atëherë Noeja doli jasht me djemt e vet, me grun e vet edhe me grat e djemve të tij.
19 Prej anijes dolën krejt kafshët, të ndame simas llojeve: krejt gjallesat që livritin, krejt shpezët e krejt qka livrit në tokë.
20 Noeja e ndërtoj nji altar per Kurban për Jehovajt. Mori prej krejt shpezve të pastra edhe prej krejt kafshëve të pastra disa copa edhe i ka qit si kurban me u kallë përmi altar.
21 Jehovaj e nuhati ndivi aromën ose erën e mirë, dhe tha me veti: „Kurr ma nuk kam me e mallku token për faj të njerit, se njeriu prej i ri e ka në zemëren me mendu veq keq. Kurr ma nuk kam me i zhduk krejt gjallesat si qysh i kom zhduk tash.
22 Prej tashit e masanej, sa të ekzistojë toka, nuk ka me ju nal kurrë: mbjellja e korrja, i ftohti dhe i nxehti, vera e dimri, dita dhe nata.“