Marku 1: Unterschied zwischen den Versionen
(KI Übersetzung) |
(Absatznotiz gelöscht, Absätze OK) |
||
| (10 dazwischenliegende Versionen von 3 Benutzern werden nicht angezeigt) | |||
| Zeile 1: | Zeile 1: | ||
{{Textstatus | {{Textstatus | ||
| Status = | | Status = Bearbeitung | ||
}} | }} | ||
⚠️ KUJDES: Ky kapitull osht tu u përkthy. Mundet me pasë gabime. ⚠️ | ⚠️ KUJDES: Ky kapitull osht tu u përkthy. Mundet me pasë gabime. ⚠️ | ||
<br><br> | |||
<sup>1</sup> Ktu ja nis lajmi i mirë për Jezus Krishtin, djalin e Zotit. <sup>2</sup> Se qeshtu osht, siç shkruhet në librin e pejgamberit Isaja: “Une po ta qoj përpara lajmëtarin tem. Aj ka me ta bo gati udhën.” <sup>3</sup> “Nji zo po thirr në venin e shkret në shtretin: ‘Bani gati udhën e Jehovajit. Drejtoni shtigjet e tij.’” <sup>4</sup> Gjoni Pagëzori u kon në venin e shkret në shkretin. Aj i thirrke njerzt me u zhyt në ujë, me dhanë me kuptu që jon kanë pishmon, që Zoti me ja fal gabimet. <sup>5</sup> Prej krejt Judesë edhe krejt banorët e Jerusalemit shkojshin te aj. Ata u zhytshin në ujë prej tij në lumin Jordan edhe i kallxojshin haptas gabimet e veta. <sup>6</sup> Gjoni ka pasë teshat prej leshit të devës edhe nji rryp lëkure në bel. Aj ka hongër karkaleca dhe mjaltë të egër. <sup>7</sup> Aj thirrke: “Mas meje po vjen dikush ma i fortë se une. Une s’jam i denjë as me u përkul me ja zgidh lidhset e sandalleve. <sup>8</sup> Une ju kom zhyt në ujë, po aj ka me ju zhyt me Frymën e Shenjtë.” | |||
<br> | |||
<sup>9</sup> Atë kohë Jezusi erdh prej Nazaretit të Galilesë dhe shkoi në Jordan, ku Gjoni e ka zhyt në ujë. <sup>10</sup> Veç sa doli prej ujit, aj e pa havan tu çel edhe Fryma zbriti përmi te si nji pllum. <sup>11</sup> Prej havës u ni nji zo: “Ti je djali jem, i dashni jem. Une jom i kënaqun me ty.” | |||
<br> | |||
<sup>12</sup> Menjiherë mas ksaj, Fryma e qoj në venin e shkret në shtretin. <sup>13</sup> Për 40 ditë aj njeti në venin e shkret, edhe Shejtani po e sprovonke. Aj nejke ose rrike me kafshet e egra, po melaqet përkujdeseshin për të. | |||
<br> | |||
<sup>14</sup> Masanej, kur Gjonin e kapën edhe e qiten në burg, Jezusi shkoi apet në Galile. Aj po e shpallke lajmin e mirë të Zotit <sup>15</sup> dhe thojke: “U ardh koha. Mretnia e Zotit u afru ngat. Bini pishmon edhe besoni lajmin e mirë.” | |||
<br> | |||
<sup>16</sup> Kur po ecë Jezusi kah deti i Galilesë, i pa dy vllazni: Simonin, qe e thirrshin Pjetër, edhe vllavin e tij Andrean. Ata po e qitshin mrezhen ose rrjetën në det, se jonë kon peshkatarë. <sup>17</sup> Jezusi ju tha: “Hajdeni mas meje, dhe une ju boj peshkatar njerzish.” <sup>18</sup> Ata menjiherë i lanë mrezhat dhe shkun mas tij. <sup>19</sup> Kur eci edhe pak, ai e pa Jakovin, djalin e Zebedeut, dhe vllavin e tij Gjonin. Ata jonë kon në anije tu i ndreq mrezhat e peshkimit. <sup>20</sup> Menjiherë i thirri, dhe ata e lanë babën e vet Zebedeun bashkë me puntort në anije edhe shkun mas Jezusit. <sup>21</sup> Kshtu ata mrriën në Kapernaum. | |||
<br> | |||
Si ja nisi dita e sabatit, ai shkoi në sinagogë, në kuvendin ku mblidheshin judenjt, edhe nisi me i msu. <sup>22</sup> Njerzt u quditën me mënyrën qysh po i msonte, se i msonjke si dikush qe e ka autoritetin, jo si ata qe i msojn shkrimet e shenjta. <sup>23</sup> Në sinagogë u kon nji burrë nën ndikimin e nji fryme të keqe. Ky ja nisi me bërtitë: <sup>24</sup> “Qka do ti prej neve, o Jezus Nazareasi? A ke ardh me na hup? Une fort mirë e di kush je ti: i Shenjti i Zotit!” <sup>25</sup> Po Jezusi e urdhnoj: “Mshele gojën dhe dil prej tij!” <sup>26</sup> Fryma e keqe e shtini atë njeri në nji dridhje të fortë dhe ai doli jasht prej tij tu bërtitë fort. <sup>27</sup> Krejt u quditën dhe nisën me fol mes veti: “Qka po ndodh qitu? Kjo po duket nji mesim i ri! Me autoritet po ju jep urdhna dhe frymave të kqia, edhe ato po e ngojn.” <sup>28</sup> S’kaloj shum edhe fjala për të u përhap në krejt Galilenë. | |||
<br> | |||
<sup>29</sup> Masanej ata dolën prej sinagogës dhe, bashkë me Jakovin edhe Gjonin, shkun në shpijën e Simonit dhe Andreasit. <sup>30</sup> Vjehrra e Simonit u kon e shtrit në krevet me zjarmi e smut.Ata menjiherë ia kallxun Jezusit. <sup>31</sup> Ai shkoi te ajo, ja mori dorën dhe e qoj kë kam. Zjarmia e la dhe ajo menjiherë nisi me ju bo hysmet atyne. | |||
<br> | |||
<sup>32</sup> Në aksham, mas praroj dilli, njerzt i prunë te ai krejt të smutit edhe ata qe i kishin kap sehiret. <sup>33</sup> Krejt qyteti u mledh para deres. <sup>34</sup> Ai i shnoshi shumë njerz qe hekshin prej tuliqfar smuje, edhe i qiti shumë sehire përjashta. Po sehireve ose frymave të kqija nuk i la me fol, se ata e dinshin qe aj osht Krishti. | |||
<br> | |||
<sup>35</sup> Herët në sabah, sa u kon hala terr, ai u qu, doli jasht, shkoi në nji ven të vetmum dhe u lut. <sup>36</sup> Shpejt Simoni bashkë me tjerët i ra me e lyp. <sup>37</sup> Kur e gjetën, i thanë: “Krejt po të lypin ku je.” <sup>38</sup> Po ai ju tha: “Hajde po shkojmë edhe në qytetet përreth, që edhe atje me i msu njerzve, se per qet punë kom ardh.” <sup>39</sup> Kshtu aj shkoi e po i msontke njerzt në krejt Galilenë, në sinagogat e tyne, edhe i qite sehiret përjashta. | |||
<br> | |||
<sup>40</sup> Te ai erdh nji i lebrosun, dikush qe u kon smut me lekurë, dhe i ra në guj tu e lut: “Zotni, veç nese don ti, munesh mem bo të shnosh.” <sup>41</sup> Jezusit i erdhi shum keq për të. E zgati dorën, e preku dhe i tha: “Po du. Banu shnosh!” <sup>42</sup> Në at moment iu hoq lebrosja dhe aj u bo krejt shnosh. <sup>43</sup> Jezusi i dha urdhna të rrepta dhe menjiherë e nise me shku. <sup>44</sup> I tha: “Kqyre, mos i kallxo kurrkujna kurgjo, po shko,te prifti, dhe bone për veti kurbanin qe e ka shkrun Musa për pastrimin tan, si dëshmi se je shnosh.” <sup>45</sup> Po ai njeri veç sa doli, nisi me kallxu kahdo edhe krejt qka i kishte ndodh. Qeshtu Jezusi mo nuk mujshe me hy rahat në qytet haptas. Aj rrike jashta në venet e shkreta, po apet njerzt prej krejt aneve vishin te ai. | |||
{{Querverweise-Metadaten | |||
| v2 = Mat 3:1, 3; 11:10; Luk 1:17; 3:4-6; 7:27 | |||
| v3 = Joh 1:23 | |||
| v4 = Apg 13:24; 19:4 | |||
| v6 = 2Kö 1:8 | |||
| v6 = 3Mo 11:21, 22 | |||
| v7 = Luk 3:16; Joh 1:26, 27; Apg 13:25 | |||
| v8 = Joel 2:28; Apg 1:5; 2:1, 4; 11:16; 1Ko 12:13 | |||
| v10 = Jes 42:1; Joh 1:32-34 | |||
| v11 = Ps 2:7; Mat 17:5; Heb 1:5; 5:5; 2Pe 1:17, 18 | |||
| v14 = Mat 14:3-5 | |||
| v14 = Luk 8:1 | |||
| v16 = Mat 10:2; Joh 1:40 | |||
| v16 = Luk 5:2-4 | |||
| v18 = Mat 19:27 | |||
| v19 = Luk 5:10, 11 | |||
| v22 = Mat 7:28, 29; Luk 24:19; Joh 7:40 | |||
| v24 = Mat 8:28, 29; Mar 3:11, 12; Luk 4:41 | |||
| v24 = Jak 2:19 | |||
| v26 = Mar 9:20, 26 | |||
| v30 = 1Ko 9:5 | |||
| v32 = Mat 4:24 | |||
| v34 = Jes 53:4 | |||
| v34 = Mat 17:18; Luk 6:18 | |||
| v34 = Mar 3:11, 12 | |||
| v35 = Mat 14:23; Mar 14:32; Heb 5:7 | |||
| v38 = Jes 61:1; Joh 17:4 | |||
| v41 = Ps 72:13; Mat 9:36; 14:14; 15:32; Mar 6:34; Luk 7:13; Heb 5:2 | |||
| v41 = Heb 2:17 | |||
| v44 = 3Mo 14:2-4, 10, 11; 5Mo 24:8; Luk 17:14 | |||
}} | |||
Aktuelle Version vom 9. Dezember 2025, 16:25 Uhr
⚠️ KUJDES: Ky kapitull osht tu u përkthy. Mundet me pasë gabime. ⚠️
1 Ktu ja nis lajmi i mirë për Jezus Krishtin, djalin e Zotit. 2 Se qeshtu osht, siç shkruhet në librin e pejgamberit Isaja: “Une po ta qoj përpara lajmëtarin tem. Aj ka me ta bo gati udhën.” 3 “Nji zo po thirr në venin e shkret në shtretin: ‘Bani gati udhën e Jehovajit. Drejtoni shtigjet e tij.’” 4 Gjoni Pagëzori u kon në venin e shkret në shkretin. Aj i thirrke njerzt me u zhyt në ujë, me dhanë me kuptu që jon kanë pishmon, që Zoti me ja fal gabimet. 5 Prej krejt Judesë edhe krejt banorët e Jerusalemit shkojshin te aj. Ata u zhytshin në ujë prej tij në lumin Jordan edhe i kallxojshin haptas gabimet e veta. 6 Gjoni ka pasë teshat prej leshit të devës edhe nji rryp lëkure në bel. Aj ka hongër karkaleca dhe mjaltë të egër. 7 Aj thirrke: “Mas meje po vjen dikush ma i fortë se une. Une s’jam i denjë as me u përkul me ja zgidh lidhset e sandalleve. 8 Une ju kom zhyt në ujë, po aj ka me ju zhyt me Frymën e Shenjtë.”
9 Atë kohë Jezusi erdh prej Nazaretit të Galilesë dhe shkoi në Jordan, ku Gjoni e ka zhyt në ujë. 10 Veç sa doli prej ujit, aj e pa havan tu çel edhe Fryma zbriti përmi te si nji pllum. 11 Prej havës u ni nji zo: “Ti je djali jem, i dashni jem. Une jom i kënaqun me ty.”
12 Menjiherë mas ksaj, Fryma e qoj në venin e shkret në shtretin. 13 Për 40 ditë aj njeti në venin e shkret, edhe Shejtani po e sprovonke. Aj nejke ose rrike me kafshet e egra, po melaqet përkujdeseshin për të.
14 Masanej, kur Gjonin e kapën edhe e qiten në burg, Jezusi shkoi apet në Galile. Aj po e shpallke lajmin e mirë të Zotit 15 dhe thojke: “U ardh koha. Mretnia e Zotit u afru ngat. Bini pishmon edhe besoni lajmin e mirë.”
16 Kur po ecë Jezusi kah deti i Galilesë, i pa dy vllazni: Simonin, qe e thirrshin Pjetër, edhe vllavin e tij Andrean. Ata po e qitshin mrezhen ose rrjetën në det, se jonë kon peshkatarë. 17 Jezusi ju tha: “Hajdeni mas meje, dhe une ju boj peshkatar njerzish.” 18 Ata menjiherë i lanë mrezhat dhe shkun mas tij. 19 Kur eci edhe pak, ai e pa Jakovin, djalin e Zebedeut, dhe vllavin e tij Gjonin. Ata jonë kon në anije tu i ndreq mrezhat e peshkimit. 20 Menjiherë i thirri, dhe ata e lanë babën e vet Zebedeun bashkë me puntort në anije edhe shkun mas Jezusit. 21 Kshtu ata mrriën në Kapernaum.
Si ja nisi dita e sabatit, ai shkoi në sinagogë, në kuvendin ku mblidheshin judenjt, edhe nisi me i msu. 22 Njerzt u quditën me mënyrën qysh po i msonte, se i msonjke si dikush qe e ka autoritetin, jo si ata qe i msojn shkrimet e shenjta. 23 Në sinagogë u kon nji burrë nën ndikimin e nji fryme të keqe. Ky ja nisi me bërtitë: 24 “Qka do ti prej neve, o Jezus Nazareasi? A ke ardh me na hup? Une fort mirë e di kush je ti: i Shenjti i Zotit!” 25 Po Jezusi e urdhnoj: “Mshele gojën dhe dil prej tij!” 26 Fryma e keqe e shtini atë njeri në nji dridhje të fortë dhe ai doli jasht prej tij tu bërtitë fort. 27 Krejt u quditën dhe nisën me fol mes veti: “Qka po ndodh qitu? Kjo po duket nji mesim i ri! Me autoritet po ju jep urdhna dhe frymave të kqia, edhe ato po e ngojn.” 28 S’kaloj shum edhe fjala për të u përhap në krejt Galilenë.
29 Masanej ata dolën prej sinagogës dhe, bashkë me Jakovin edhe Gjonin, shkun në shpijën e Simonit dhe Andreasit. 30 Vjehrra e Simonit u kon e shtrit në krevet me zjarmi e smut.Ata menjiherë ia kallxun Jezusit. 31 Ai shkoi te ajo, ja mori dorën dhe e qoj kë kam. Zjarmia e la dhe ajo menjiherë nisi me ju bo hysmet atyne.
32 Në aksham, mas praroj dilli, njerzt i prunë te ai krejt të smutit edhe ata qe i kishin kap sehiret. 33 Krejt qyteti u mledh para deres. 34 Ai i shnoshi shumë njerz qe hekshin prej tuliqfar smuje, edhe i qiti shumë sehire përjashta. Po sehireve ose frymave të kqija nuk i la me fol, se ata e dinshin qe aj osht Krishti.
35 Herët në sabah, sa u kon hala terr, ai u qu, doli jasht, shkoi në nji ven të vetmum dhe u lut. 36 Shpejt Simoni bashkë me tjerët i ra me e lyp. 37 Kur e gjetën, i thanë: “Krejt po të lypin ku je.” 38 Po ai ju tha: “Hajde po shkojmë edhe në qytetet përreth, që edhe atje me i msu njerzve, se per qet punë kom ardh.” 39 Kshtu aj shkoi e po i msontke njerzt në krejt Galilenë, në sinagogat e tyne, edhe i qite sehiret përjashta.
40 Te ai erdh nji i lebrosun, dikush qe u kon smut me lekurë, dhe i ra në guj tu e lut: “Zotni, veç nese don ti, munesh mem bo të shnosh.” 41 Jezusit i erdhi shum keq për të. E zgati dorën, e preku dhe i tha: “Po du. Banu shnosh!” 42 Në at moment iu hoq lebrosja dhe aj u bo krejt shnosh. 43 Jezusi i dha urdhna të rrepta dhe menjiherë e nise me shku. 44 I tha: “Kqyre, mos i kallxo kurrkujna kurgjo, po shko,te prifti, dhe bone për veti kurbanin qe e ka shkrun Musa për pastrimin tan, si dëshmi se je shnosh.” 45 Po ai njeri veç sa doli, nisi me kallxu kahdo edhe krejt qka i kishte ndodh. Qeshtu Jezusi mo nuk mujshe me hy rahat në qytet haptas. Aj rrike jashta në venet e shkreta, po apet njerzt prej krejt aneve vishin te ai.