Mateu 3

¹ Me kalimin e kohës, Gjon Pagëzusi i ka msu tjert në venin e shkret të Judesë edhe tha: ² „Bini pishmon, sepse Mbretnia e Havâjës osht ngat.“ ³ Gjoni osht qaj për të cilin ka fol pejgamberi Isaja, që ka thonë: „Ngoni kush po thirr në venin e shkret: ‚Boni gati rrugën e Jehovajit. Edhe boni të drejta rrugët e tij.‘“ ⁴ Gjoni ka pasë vesh teshat me lesh deve edhe nji rryp lekurës rreth midisit. Ai ka hongër karkaleca edhe mjaltë të egra. ⁵ Njerzt e Jerusalemit, prej krejt Judesë edhe krejt rrethin e Jordanit, kanë shku te ai ⁶ edhe e kanë lon vetin prej tij mu zhyt në uj, mu pagzu, në lumin Jordan. Edhe kallxojshin shlirë gabimet e veta.
⁷ Tani Gjoni i ka pa shumë farisenj edhe saducenj, [donmethonë msusat nga grupave fetare shumë të respektum]. Kur kanë ardh te ai mu zhyt në uje, ai i tha: „Pjellt e gjarpnit, kush ju ka thonë juve, që ju muni mu hek prej idhnimit të zotit, që ka me ardh? ⁸ Ma s'pari jepni frytet e pishmonit. ⁹ Mos gaboni me thonë përveti: 'Na e kena Ibrahimin bab!' Sepse une po ju thom juve, që Zoti pi ktynve gurve ktu thmijt e Ibrahimit munet mi pru. ¹⁰ Sakica osht veq e ngjitne në rrojt e pemve. Qeshtu që secila pem, që nuk jep frytet të mira ka mu preh edhe ka mu gjujt në zjarr. ¹¹ Une ju zhyti me uj, sepse ju kini rra pishmon. Por ai, që vjen mas meje osht ma i fortë se unë. Edhe une nuk jam qaj, që më takon as mi ja hek sanadalët, se ai ju zhyt me frymën e shenjt edhe me zjarr. ¹² Ai e ka në dorë grabujën edhe e qon grunin te ai veni, ku gruni pastrohet mirë. Grunin e mledh edhe e qet në hamarin, ama kashtën e qet në zjarr me kall, aty ku zjarri nuk munet mu shkym.“
¹³ Në atë kohë, Jezusi u konë tu shku prej venit e Galilesë te lumi Jordan, te Gjoni, që ky me zhyt edhe atâ në uj. ¹⁴ Por Gjoni u munu me nal Jezusin edhe i tha: „Ti po vjen te une? Normal une duhet pi teje mu zhyt në ujë.“ ¹⁵ Jezusi i ka jap pergjigje: „Leje, qeshtu duhet mu konë, qofse dojna me bo krejt qka osht e drejt.“ Tani Gjoni nuk e ka nal mo. ¹⁶ Mas zhytjës në ujë, Jezusi u qu prej ujit edhe papritë u qel havaja. Ai e ka pa frymën e shenjt si nji pllum, që ka fluturu te ai. ¹⁷ Edhe qe: Nji zo pi havajes, që tha: „Ky osht djali jem, i dashtni djal, që më pelqen.“