Isaia 65: Unterschied zwischen den Versionen
(Update Quver. Jes 65 1-25) |
Keine Bearbeitungszusammenfassung |
||
| Zeile 1: | Zeile 1: | ||
{{Textstatus | |||
| Status = KI | |||
| Notiz = Bitte prüfen ob die Absätze korrekt sind. | |||
}} | |||
<sup>1</sup> U la me m’kërku ata që kurr s’kanë pytë për mu. | <sup>1</sup> U la me m’kërku ata që kurr s’kanë pytë për mu. | ||
U la me m’gjetë prej atyne që kurr s’kanë lypë mas meje. | U la me m’gjetë prej atyne që kurr s’kanë lypë mas meje. | ||
Version vom 23. November 2025, 12:36 Uhr
1 U la me m’kërku ata që kurr s’kanë pytë për mu.
U la me m’gjetë prej atyne që kurr s’kanë lypë mas meje.
Thashë: “Ja ku jam, ja ku jam!” për nji popull që s’e thirri kurr emnin tem.
2 Tanë ditën i kom zgat durt drejt nji populli kokëfortë, te ata që shkojnë n’rrugë që s’osht e mirë, ndjekin veç mendt e veta.
3 Nji popull që pa marru m’ofendon, që ban kurbane nper kopshte edhe qet tym flijimi përmi tulla.
4 Rrin mėrenda vorrezave e e kalojnë natën nper vend t’msheftë, hajn mish derrit e e mbajnë supën e ndyt nper enë.
5 Thojnë: “Rri aty ku je, mos m’u afro, se une jam ma i shenjt se ti.” Kta janë tym n’hundë teme, nji zjarm që s’shunet tanë ditën.
6 Kqyre, kjo osht e shkrume para meje. S’kom me nejt i qet, po kom me jau kthy, kom me jau kthy deri n’fund
7 për fajet e tyne e të t’parve t’tyne, thotë Zoti. Se përmi bjeshkë kanë qit tym flijimi e n’kodra m’kanë marrë nper gojë. Prandaj shpërblimin e parë ka me e marrë secili qysh i takon.
8 Zoti thotë: Qysh s’e hupin troshkën kur ka lëng t’ri mrena e dikush thotë: “Mos e prish, se ka t’mirë n’të!”, ashtu unë, për hatër të shërbtorëve të mi, s’kom me i zhduk krejt.
9 Prej Jakovit kom me nxjerrë farë, prej Judës trashëgimtarët e bjeshkëve të mia. T’zgjedhunit e mi kanë me i marrë tokat e shërbtorët e mi kanë me banu aty.
10 Sharoni ka me u ba livadh për dele, lugina e Akorit vend pushimi për bagëti, për popullin tem që m’kërkon.
11 Po ju që e latë Zotin, që e harrut malin tem t’shenjt, që i shtroni sofër zotit t’fatit e i mbushni kupa për zotin e shortit,
12 unë ju kom caktu për shpate, krejt kini me u ul për me u pre, se thirra e ju s’u përgjegjtë, fola e ju s’deshtët me ni. Bëtë çka s’ishte e mirë para meje e zgjodhët pikërisht qat sen që s’e du.
13 Prandaj, thotë Zotnia Zoti: Shërbtorët e mi kanë me hangër, ju keni me u uritë. Shërbtorët e mi kanë me pi, ju keni me u etë. Ata kanë me u gëzu, ju keni me mbetë n’turp.
14 Shërbtorët e mi kanë me brohoritë prej gëzimit n’zemer, ju keni me bërtitë prej dhimbjes n’zemer e keni me kja për shpirtin e thyer.
15 Emnin tuj ka me e lanë populli jem për mallkim, e Zotnia Zoti ka me ju hjekë juve, po shërbtorët e vet ka me i thirrë me nji emën tjetër.
16 Kështu, kush lyp bekim n’tokë, ka me u beku prej Zotit t’vërtetës, e kush betohet n’tokë, ka me u betu me Zotin e vërtetë. Se të kalumat kanë me u harru, s’kanë me dalë mo para syve të mi.
17 Se kqyre, po baj qiell t’ri e tokë t’re. Për t’kaluemen s’ka me pasë ma kujtesë, as nuk ka me ju ardhë ndër mend.
18 Gëzohuni e gzohuni përherë për qato që po i baj! Se Jerusalemin po e baj gëzim e popullin e tij hare.
19 Unë kom me u gëzu për Jerusalemin e kom me u gëzu për popullin tem. N’at ven s’ka me u ndi ma as vaj as ulërimë.
20 S’ka me pas fëmi që vdes n’pak ditë, as plak që s’e mbush moshën. Ai që vdes në 100 vjet ka me u qujt djal i ri, e ai që ban mëkat edhe me i mbush 100 vjet ka me u mallku.
21 Kanë me ndërtu shpija e kanë me banu n’to, kanë me mbjellë vneshta e kanë me hangër frytin e tyne.
22 S’kanë me ndërtu për tjerët me banu, as me mbjellë për tjerët me hangër. Se populli jem ka me e pasë jetën e gjatë si pema, e t’zgjedhunit e mi kanë me u gëzu n’punën e dorës së vet.
23 S’kanë me u lodh kot, as me lind fëmi për me pa zi, se janë fara e bekume e Zotit bashkë me pasardhësit e vet.
24 Para se me thirrë, unë jau përgjigjna. Sa t’nisin me folë, unë veç po i ndi.
25 Ujku e qingji kanë me kullosë bashkë, luani ka me hangër kashtë si demi, e gjarpni ka me hanger dhé. N’krejt malin tem t’shenjt s’ka me pasë as dëm as të keqe, thotë Zoti.