Zanafilla 4

{

 "page_id": "Zanafilla 4",
 "status": "KI",
 "note": "Bitte prüfen ob die Absätze korrekt sind."

}

⚠️ KUJDES: Ky kapitull osht tu u përkthy. Mundet me pasë gabime. ⚠️

¹ Adami flejti me grun e vet Evën edhe ajo meti shtatzanë. Kur e lindi Kainin, ajo tha: „Me ndihmën e Jehovajt kom lind nji djal.“ ² Ma vonë lindi apet dhe e pati edhe nji djal tjetër, vllavin e Kainit, Abelin.

Abeli u bo bari i dhelmeve, por Kaini u bo bujk,ai e punojke token. ³ Nji ditë Kaini ja qiti Jehovajt si dhuratë ose kurban frytit e mira te tokës. ⁴ Edhe Abeli ja qiti disa prej kingjave ma te parë te turishtës, bashkë me vjamin e tyne. Jehovaj e pa me qef Abelin dhe kurbanin ose dhuratën e tij. ⁵ Por Kainin dhe dhuratën e tij nuk e pa me qef. Atëher Kaini u mush me inat shum dhe u deshpru. ⁶ Jehovaj i tha Kainit: „Pse u bane kaq nervoz, pse je mërzit? ⁷ Nëse ti bon mirë, a nuk ka me te pranu Zoti? Po nëse nuk bon mirë, gjynahi po te rri përpara derës tu prit me te kap. Ajo don me te sundu ty, por ti duhesh me e majt nën kontroll.“

⁸ Masanej Kaini i tha vllaut të vet, Abelit: „Hajde po dalim në arë.“ Kur ishin ata ne arë, Kaini ju turr vllaut të vet, Abelit, edhe e myti. ⁹ Ma vonë Jehovaj i tha Kainit: „Ku osht vllau yt, Abeli?“ Ai tha: „S’e di. A mos jon unë rojtari i vllaut tem?“ ¹⁰ Atëherë Zoti i tha: „Qka ke bo kshtu? Kuku! Gjaku i vllaut tand po britë ose bertet prej tokës te unë. ¹¹ Tash ti je i mallkum, po te largoj prej tokës që ka hap gojën me e pi gjakun e vllaut tand që e derdhe me dorën tande. ¹² Kur ta punosh token, ajo nuk ka me te dhon mo fryt si duhet. Ke me u endë si i huj nëpër tokë.“ ¹³ Kaini i tha Jehovajt: „Dënimi që po ma jep osht shumë i randë, nuk po muj me e përballu. ¹⁴ Po më qet sot prej ksaj toke, edhe nuk ka me m’pa ma as ti. Kam me u endë si i huj nëpër tokë,dhe kush me gjan gjalle ka me mbyt.“ ¹⁵ Jehovaj i tha: „Jo kshtu. Kush e mbyt Kainin, për at njeri ka me u marrë hak shtat herë.“ Edhe Jehovaj ia vnoi Kainit nji shenjë, që kush e sheh mos me e mbyt.

¹⁶ Atëher Kaini doli prej pranisë së Jehovajt edhe shkoi me jetu ne anën e lindjes te Edenit, ne venin e mërgimit.

¹⁷ Masanej Kaini flejti me grun e vet, edhe ajo mbeti shtatzanë e lindi Henokin. Kaini filloi me ndërtu nji qytet edhe qytetit ia vnoi emnin Henok, si emnin e djalit të vet. ¹⁸ Henoku e pati djal Iradin. Iradi e pati djal Mehujaelin. Mehujaeli e pati djal Metushaelin. Metushaeli e pati djal Lamekun.

¹⁹ Lameku mori dy gra. Njonës i thojshin Ada, tjetres Zila. ²⁰ Ada i lindi Jabalin. Ai ish i pari prej atyne që jetojnë naper çadra dhe rritin bagëti. ²¹ Vllai i tij quhej Jubal. Ai ish i pari prej atyne që luejnë vegla te tingullit, si harpë e fylli. ²² Edhe Zila lindi nji djal, Tubal-Kainin, që punojke si mjeshter e i bonte krejt veglat prej bakrit dhe prej hekurit. Motra e Tubal-Kainit e ka pas emnin Naama.

²³ Lameku ju tha dy grave të veta, Adës edhe Zilës: „Ninma fjalën, ju gra te Lamekut, ninma qka po ju thom: Nji burr e kom myt se me ka plagu, po, nji djal të ri se me ka ra me grusht.

²⁴ Nëse për Kainin merret hak shtat herë, atëher për Lamekun shtatëdheteshtat ose 77 herë.“

²⁵ Adami apet flejti me grun e vet edhe ajo lindi nji djal. Ajo i vnoi emnin Set, se tha: „Zoti me ka dhon nji farë tjetër ne ven te Abelit, se Kaini e ka myt.“ ²⁶ Edhe Setit i lindi nji djal, dhe ai i vnoi emnin Enoh. Në at kohë njerzt fillun me thirr emnin e Jehovait.