Zbulesa 7

{

 "page_id": "Zbulesa 7",
 "status": "KI",
 "note": "Bitte prüfen ob die Absätze korrekt sind."

}

⚠️ KUJDES: Ky kapitull osht tu u përkthy. Mundet me pasë gabime. ⚠️

¹ Masanej pashë katër melaqet tu nejt në katër qoshet e tokës. Ata i majshin katër ernat e tokës, që mos me fry asnji erë as mbi tokë, as mbi det, as mbi naj dru. ² Edhe pashë nji melaqe tjetër tu ardh prej lindjes. Ai e kish vulën e Zotit të gjallë dhe i thirri me zo të fortë katër melaqet që ju ish dhon Zoti leje me i bo dom tokës edhe detit: ³ „Mos i boni dam as tokës, as detit, as drujve, deri sa ti ju vnoj vulën në ball shërbëtorve të Zotit tonë.“

⁴ Dhe e niva ose dëgjova numrin e atyne që u vulosen: ata ishin 144 000 veta.Ata ishin prej krejt fiseve të bijve të Izraelit:

⁵ Prej fisit të Judës dymbëdhjetë mijë të vulosun, prej fisit të Rubenit dymbëdhjetë mijë, prej fisit të Gadit dymbëdhjetë mijë,

⁶ prej fisit të Asherit dymbëdhjetë mijë, prej fisit të Naftalit dymbëdhjetë mijë, prej fisit të Manasit dymbëdhjetë mijë,

⁷ prej fisit të Simeonit dymbëdhjetë mijë, prej fisit të Levit dymbëdhjetë mijë, prej fisit të Isakarit dymbëdhjetë mijë,

⁸ prej fisit të Zebulonit dymbëdhjetë mijë, prej fisit të Jozefit dymbëdhjetë mijë, prej fisit të Benjaminës dymbëdhjetë mijë të vulosun.

⁹ Mas kësaj pashë nji kallabllak shumë të madh të njerzive që kurrkush nuk mujke me i numru. Ata ishin prej krejt kombeve, fiseve, popujve e gjuhëve të botës.Me rrema palme në dorë rrishin para fronit hava edhe para Qengjit Krishtit, veshun me tesha të gata e të bardha, ¹⁰ edhe pa nalë thirrshin me zo të fortë: „Shpetimi osht prej Zotit ton që rrinë në fron edhe prej Qengjit Krishtit.“

¹¹ Krejt engjëjt rrishin rreth e rrotull fronit, pleqve edhe katër qenjve të gjallë. Ata ranë me ftyrë përdhe para fronit edhe e adhurun Zotin, ¹² tue thanë: „Amin! Lavdia, ndera, mençuria, falënderimi, nderimi, fuqia edhe forca i takojnë Zotit ton përgjithmonë e përjetë. Amin.“

¹³ Atëherë njoni prej pleqve m’pyeti: „Kta me rroba t’bardha kush jon edhe prej kah jon ardh?“ ¹⁴ Menjiherë i thashë: „Zotni, ti e din ma mirë.“ Ai m’tha: „Kta jon ata që po dalin prej shtrëngimit të madh. Ata i kanë la rrobat e veta edhe i kanë bo t’bardha në gjakun e Qengjit. ¹⁵ Për këtë arsye ata rrijnë para fronit të Zotit edhe i shërbejnë atij ditë e natë n’tempullin e tij. Edhe ai që rrinë në fron ka me e shtri çadrën e vet përmbi ta. ¹⁶ Ata s’kanë me u unt ma, as etë s’kanë me pasë, as dielli i nxehtë as vapa e madhe s’kanë me ju ra ma përmi. ¹⁷ Se Qengji që osht n’mēzi t’fronit ka me i kullosë edhe ka me i çu te burimet e ujit të jetës. Edhe Zoti ka me ja fshi çdo lot prej syve t’tyne.“