Mateu 3
1 Me kalimin e kohës, Gjon Pagëzusi i ka msu tjert në venin e shkret të Judesë dhe u tha:
2 „Bini pishmon, sepse Mbretnia e Havajës osht ngat.“
3 Gjoni osht qaj për të cilin ka fol pejgamberi Isaja, që ka thonë: „Ngoni kush po thirr në venin e shkret: ‚Boni gati rrugën e Jehovajit. Edhe boni të drejta rrugët e tij.‘“
4 Gjoni ka pasë vesh teshat me lesh deve dhe nji rryp lekurës rreth midisit. Ai ka hongër karkaleca edhe mjaltë të egra.
5 Njerzt e Jerusalemit, prej krejt Judesë edhe krejt rrethin e Jordanit, kanë shku te ai
6 dhe e kanë lon vetin prej tij mu zhyt në uj, mu pagzu, në lumin Jordan. Edhe ata kallxojshin shlirë gabimet e veta.
7 Tani Gjoni i ka pa shumë farisenj edhe saducenj, [donmethonë msusat nga grupave fetare shumë të respektum]. Kur kanë ardh te ai mu zhyt në uje, ai i tha: „Pjellt e gjarpnit, kush ju ka thonë juve, që ju muni mu hek prej idhnimit të Zotit, që ka me ardh?
8 Ma s'pari jepni frytet e pishmonit.
9 Mos gaboni me thonë përveti: 'Na e kena Ibrahimin bab!' Sepse une po ju thom juve, që Zoti pi ktynve gurve ktu thmijt e Ibrahimit munet mi pru.
10 Sakica osht veq e ngjitne në rrojt e pemve. Qeshtu që secila pem, që nuk jep frytet të mira ka mu preh dhe ka mu gjujt në zjarr.
11 Une ju zhyti me uj, sepse ju kini rra pishmon. Por ai, që vjen mas meje osht ma i fortë se unë. Edhe une nuk jam qaj, që më takon as mi ja hek sanadalët, se ai ju zhyt me frymën e shenjt edhe me zjarr.
12 Ai e ka në dorë grabujën edhe e qon grunin te ai veni, ku gruni pastrohet mirë. Grunin e mledh edhe e qet në hamarin, ama kashtën e qet në zjarr me kall, aty ku zjarri nuk munet mu shkym.“
13 Në atë kohë, Jezusi u konë tu shku prej venit e Galilesë te lumi Jordan, te Gjoni, që ky me zhyt edhe atâ në uj.
14 Por Gjoni u munu me nal Jezusin edhe i tha: „Ti po vjen te une? Normal une duhet pi teje mu zhyt në ujë.“
15 Jezusi i ka jap pergjigje: „Leje, qeshtu duhet mu konë, qofse dojna me bo krejt qka osht e drejt.“ Tani Gjoni nuk e ka nal mo.
16 Mas zhytjës në ujë, Jezusi u qu prej ujit edhe papritë u qel havaja. Ai e ka pa frymën e shenjt si nji pllum, që ka fluturu te ai.
17 Edhe qe: Nji zo prej havajes, që tha: „Ky osht djali jem, i dashtni djal, që më pelqen.“