Mateu 13

¹ Qatë ditë Jezusi doli nga ajo shpi edhe u ul ngat detit. ² Tani aty u mledh nji grup i madh i njerzve. Përqata Jezusi hypi në nji anij edhe u ul aty në nji ven, kurse njerzt kanë nejt në kom ngat ujit. ³ Masanej ai i kallxoj shumë gjona me anë të shembujve. Ai tha: "Nji njeri ka dal me mbjell. ⁴ Tuj mjell fara, disa pi tynve kanë rra rrugës edhe zogjtë vishin edhe i hajshin. ⁵ Tjera fara kanë rra në nji ven ku ka pasë gur. Aty s'ka pasë shumë dhé, përqata farat nuk kanë dal jashtë sepse toka nuk u konë e thellë. ⁶ Kur dielli ka nxe, bimët u thahen se s'kanë pasë rrojë. ⁷ Apet tjerat kanë rra nepër therra. Therrat jonë rrit edhe i kanë myt bimat. ⁸ Edhe disa tjera kanë rra në tokën e mirë edhe kanë fillu me jap fryt - njona 100-fish, tjetra 60-fish, edhe njo tjetër 30-fish. ⁹ Kush ka vesh për me ngu, le ta nin!"
¹⁰ Nxonsat kanë shku te Jezusi edhe e kanë vet: "Pse po fol me njerzt me anë të shembujve?" ¹¹ Aj i ka jap përgjigje: "Ju guxoni mi kuptu sekretet të shenjta të Mbretnis së Havajes. Ama ata jo. ¹² Sepse aj qe ka, ka me ju jap edhe ma shumë, po edhe ma tepër. Ama aj qe nuk ka, ka mi ju marr edhe atæ qe e ka. ¹³ Përqata po foli me ta me anë të shembujve. Sepse po shohin, po apet sikur mos me pa. Ata po nin, po apet sikur mos me ni. Edhe nuk e kuptojnë kuptimin e ktynve shembujve. ¹⁴ Ashtu qysh jane kta njerzt, mushet profecija e Isajës: 'Ju kini me ni, po kurrqysh nuk kini me kuptu. Ju kini me pa, po sikur mos me pa. ¹⁵ Sepse zemra e ktynve njerzve osht bo sikur gur qe nuk ja nin për kurrgjo. Ata kanë ni me vesh, po s'kanë reagu. Edhe i kanë mshel sytë - qe mos me mujt me pa me sy e mos me ni me vesht e veta edhe mos me kuptu me zemër e mu kthy e une mi shnosh.'
¹⁶ Po të lumtur janë sytë e juve qe shohin edhe vesht e juve qe nin. ¹⁷ Po ju siguroj: Shumë pejgamber edhe njerzt të drejt kanë dasht me pa qetæ qka shihni ju, po nuk kanë mujt me pa, edhe atæ qka nini ju, po s'kanë mujt me ni.
¹⁸ Qetash qka donmethon shembulli i njerit qe mbjell. Ngoni! ¹⁹ Kur dikush e ngon lajmin e Mbretnisë po nuk e merr vesh, vjen i Keqi edhe ja hek qatæ qka u mbjell në zemrën e tij. Qeshtut osht edhe me atæ qe ka mjell gjat rrugës. ²⁰ Me atæ qe ka rra në tokën me gur osht kshtu: Ky osht ai qe e ngon fjalën edhe menjeherë e merr me gzim. ²¹ Po fjala nu ka nxon rroj ne zemrën e tij edhe pse e manë nji kohë të gjatë. Por kur vijnë problemet ose tjert sjellen keq me tæ sebep fjalës, ai ik menjëherë. ²² E sa për atæ qe ka rra mes therrave ky osht ai qe ngon fjalën por gajlet e ksaj bote edhe fuqia mashtruse e pasunis e mytin fjalën edhe ai njeri nuk jep mo fryt. ²³ Edhe për atæ qe ka rra në tokë të mirë osht ai qe e ngon fjalën edhe e merr vesh qka donmethon. Ai jep fryta - njona 100-fish, tjetra 60-fish, edhe njo tjetër 30-fish.
²⁴ Masanej e kallxoj nji shmebull tjetër: "Mbretnia e Havajës i ngan nji njeri qe mjelli farën e mirë në arën e vet. ²⁵ Kur krejt kanë flejt, ka ardh hasmi i tij edhe e ka mbjell farën e egër nepër gru edhe iku. ²⁶ Kur gruni ka fillu me dal pak jashtë, atëherë edhe fara e egër u pa. ²⁷ Tani hysmexhartë e Zotit të Shpis shkun edhe i thanë: "Zotni, a nuk e mjelle farën e mirë në arën tone? Qysh dolen pra farët e egra?" ²⁸ Ai i tha: "Ktæ e ka bo nji njeri qe u konë hasem." Tani hysmexharët e kanë vet: "A po don qe na me shku edhe mi mledh krejt bashkë?" ²⁹ Ai tha: "Jo, po bona merak se kur ta mjellni farën e egër muni me kput edhe grunin. ³⁰ Leni net rriten bashkë deri kur bohën gati mu korr. Në kohën e korrjës kam mi thonë puntorve: 'Mlidhni ma përpara farën e egër edhe lidhni, boni tub edhe qitni në zjarr. Masanej mledhni grunin edhe qitne në hamarin tem."
³¹ Masanej ai kallxoj nji shembull tjetër: "Mbretnia e Havajës osht sikur fara shumë e vogel qe nji njeri e mjelli në arën e vet. ³² Edhe pse osht shumë e vogël prej krejt fareve tjera, rritet edhe bohet ma e madhe se krejt pemët tjera. Bohet nji pem ashtu qe zogjt të havajes shkojnë e gjojnë strofëllen në rremat e saj."
³³ Nji tjetër shëmbull u kon kjo: "Mbretnia e Havajës i ngan brumit të tharptë qe nji grua e merr edhe e përzin brumin me tri copa miell, derisa brumi vjen."
³⁴ Krejt kto sene Jezusi i ka kallxu njerzve me shembujë. Ju ka fol vet me shembujë, ³⁵ qe me dal pernime fjalët e pejgamberve: "Unë ka me qel gojën teme me shembuj. Unë kam mi kallxu senet të mshefta qe prej fillimit botës."
³⁶ Masi Jezusi i la njerzt me shku, ai u kthy në shpi. Nxonsat e tij u afruan ngat edhe e veten: "Na kallxo shembullin e farës së egër qe rritet në arë." ³⁷ Ai ja kallxoj përgjigjën atynve: "Aj qe e mjell farën e mirë osht Djali i Njeriut. ³⁸ Ara osht dynjaja. Fara e mirë janë Djemt e Mbretnisë. Ama fara e egër janë Djemt e të Keqit. ³⁹ Hasmi qe e ka mjell osht Dreqi. Kurse korrja osht fundi i dynjajës. Edhe puntort janë Melaqet. ⁴⁰ Ashtu qysh kallet fara e egër në zjarm, ashtu ka mu kon fundi i sistemit të botës. ⁴¹ Djali i Njeriut ka mi pru melaqet e veta, ata kanë mi mledh zullumqarët edhe plus ata qe kanë bo senet të kqija ⁴² edhe kanë mi gjujt në furrën e zjarmit. Atje kanë me kajt edhe mi kersit dhomt. ⁴³ Në atë kohë njerzt të drejt kanë me vizllu si dielli në Mbretnin e Babit të tynve. Kush ka vesh për me ngu, le ta nin!
⁴⁴ Apet, Mbretnia e Havajës i ngan nji thesar qe u kon e msheft në arë. Nji njeri e ka gjet edhe e ka mshef përveti. Prej gzimit qe e ka gjet thesarin ai i ka shit krejt senet për me ble qat arë.
⁴⁵ Apet, Mbretnia e Havajës i ngan nji pazargjije prej naj venit të huj qe shkon me lyp rruzën e bukur. ⁴⁶ Edhe kur e ka gjet rruzën me vler të çmushme, u shku edhe i shiti krejt senet qe ka pasë për me ble qat rruzë.
⁴⁷ Mbretnia e Havajës i ngan nji mrezhe qe e gjunë në ujë edhe krejt llojët e peshqve i mledh. ⁴⁸ Kur masanej ajo mushet, peshkatari e qet në breg edhe ulët për mi qit peshqt të mirë në ni enë, ama peshqt të kqij aj i gjun. ⁴⁹ Qeshtu ka me ndodh me fundin e sistemit të botes. Kanë me ardh melaqet edhe kanë mi nda njerzt e kqij pi t'mireve
⁵⁰ edhe kanë mi gjujt në furrën e zjarmit. Atje kanë me kajt edhe mi kersit dhomt." ⁵¹ Jezusi i veti ata: "A i kuptuat krejt kto sene qe ju kallxova?" Ata thanë:"Po."
⁵² Masanej ai i tha atynve: "Atëherë dijeni se qdo msus qe ka msu për Mbretnin e Havajës i ngan nji Zotit të Shpijës qe i nxerr nga thesari i vet senet e reja edhe të vjetra."
⁵³ Masi Jezusi i kallxoj kto sene, ai u largu ⁵⁴ edhe erdhi në venin ku ka le. Atje ai nisi mi msu njerzit në Kuvendet e Besimtarve të tynve. Njerzit jonë qudit edhe thojshin: "Ku i ka marr ky kto fjal të meqme edhe vepra të forta? ⁵⁵ A nuk osht ky djali i Puntorit qe punon me dru? A nuk osht nona e tij Mejremja? Edhe vllaznit e tij Jakupi, Jozefi edhe Juda? ⁵⁶ Edhe a nuk jetojnë motrat e tij bashkë me neve? Prej kuhit pra i morri ky kto sene?" ⁵⁷ Donmethon ata u fjalosen me tæ. Ama Jezusi i tha: "Nji pejgamber respektohet prej krejtve por veq në shpijën e vet jo edhe në venin ku ka le." ⁵⁸ Përqata aty nuk ka bo shumë qudira, sepse ata nuk kanë kallxu besim te ai.