Marku 3
⚠️ KUJDES: Ky kapitull osht tu u përkthy. Mundet me pasë gabime. ⚠️
1 Kur hyri edhe nji her Jezusi n’sinagogë, aty u kon nji burrë me nji dorë t’thame. 2 Ata po e kqyrshin përpiktë, a ka me e shnosh aj këtë n’sabat, veç me pas shkas me e akuzu. 3 Jezusi i tha atij burrit me dorë t’thame: “Çohu, dal te mesi.” 4 Pastaj i pyeti ata: “N’sabat qysh lejohet? Me bo t’mirë a me bo dam? Me shpëtu nji jetë a me e myt dikon?” Ata s’than kurgjo. 5 Aj i kqyri rreth e rrotull me inat, i idhnum se ju kishin bo zemrat gur, edhe i tha atij burrit: “Zgjate dorën!” Ai e zgjati dorën edhe dora ju shnosh krejt. 6 Atëherë farisejt dulen jasht edhe menjiherë u morën vesh me shokët e Herodit qysh me e myt Jezusin.
7 Po Jezusi u largu bashkë me nxonsat e vet kah deti, edhe nji turmë e madhe prej Galilesë edhe Judes shkoi mas tij. 8 Edhe prej Jerusalemit, prej Idumes, prej anës tjetër t’Jordanit, edhe prej anëve t’Tyrës e Sidonës erdhën shum njerz te ai, se kishin ni çka krejt po ban. 9 Ai jau la porosi nxonsave me ja gati nji barkë t’vogël, mos me ja u shti njerzt shumë ngat. 10 Se ai po i shnoshke shumë, edhe krejt ata qe u konen shum t’smut i afroheshin e po mundoheshin veç me e prek. 11 Edhe frymat e kqia kur e shihshin, binin n’fyt përpara tij edhe thojshin me bërtimë: “Ti je djali i Zotit!” 12 Po ai i qortojke rand e rand edhe ju ndalojke me tregu kurgjo për te.
13 Pastaj u ngjit n’nji mal, i thirri ata qe i deshti me i pas afër vetes, edhe ata shkun te ai. 14 Aj zgjodhi dymdhetë veta qe me nejt me te, edhe ju vuni emnin apostuj. Aj deshti me i çu ata me prediku, 15 edhe me ja pas edhe ta drejtën me i qit dreqnit jasht prej njerzve.
16 Prej atyne dymdhetëve ishin: Simoni, të cilit i vuni emnin Pjetër, 17 Jakovi, djali i Zebedeut, edhe Gjoni, vllai i Jakovit. Ktyne dyve jau vuni emnin edhe Boanerges, dmth “bijt e bubullimës”. 18 Edhe Andrea, Filipi, Bartolemeu, Mateu, Toma, Jakovi, djali i Alfeut, Thadeu, Simoni Kananeasi, 19 edhe Juda Iskarioti, ai qe ma von e tradhtoj.
Pastaj ai shkoi n’nji shpi, 20 edhe prap u mblodhën aq shum njerz sa qe as kohë me hangër s’patën. 21 Kur e ninën t’afërmit e tij, dulen me zor me e kap, se po thojshin: “Ky e ka hup mendjen.” 22 Edhe mësusit e ligjit qe kishin zbrit prej Jerusalemit thojshin: “Ky e ka në veti Beelzebubin, edhe dreqnit veç me kryesin e dreqnave po munet me i qit.” 23 Jezusi i thirri te vetja edhe filloj me ju fol me shembuj: “Qysh munet Shejtani me e qit Shejtanin? 24 Nese nji mbretní ndahet mrena vetit, ajo mbretní nuk munet me qëndru. 25 Edhe nese nji shpí osht e përçam mrena vetit, ajo shpi nuk munet me qëndru. 26 Qashtu edhe me Shejtanin: nese ai çohet kundër vetes edhe ndahet, s’munet me nejt ma, po ka mbaru puna për te. 27 Kurrkush s’munet me hi n’shpin e nji burri t’fortë me ja vjedhë gjanat, pa e lidhë ma parë atë burrë t’fortë. Veç kur ta lidhë, atëherë munet me ja zbraz shpijen. 28 Po ju thom me siguri: njerzve ka me ju fal Zoti krejt llojet e gabimeve, edhe krejt fjalët me t’kqija qe i thojn. 29 Po kush e shan Frymën e Shenjtë, atij kurr s’i falet. Aj osht fajtor për gjynah t’përhershëm.” 30 Kët e tha, se ata thojshin: “Ai e ka n’veti nji frymë t’keqe.”
31 Atëherë erdh nana e tij bashkë me vllaznit e tij. Ata rrishin jashtë edhe çuen dikon me e thirrë. 32 Rreth tij u kon ulë nji turmë njerzish, edhe i thanë: “Jashtë po t’kërkojn nana jote edhe vllaznit e tu.” 33 Po ai u përgjegj: “Kush osht nana jeme, edhe kush jon vllaznit e mi?” 34 Pastaj i kqyri ata qe rrishin rreth tij n’rrath, edhe tha: “Qeto jon nana jeme edhe vllaznit e mi. 35 Kush e bon vullnetin e Zotit, aj osht vllau jem, motra jeme edhe nana jeme.”