Zanafilla 2: Unterschied zwischen den Versionen

Aus bibla-popullore.org
Zur Navigation springen Zur Suche springen
(KI Übersetzung)
 
(Absatznotiz gelöscht, Absätze OK)
 
(15 dazwischenliegende Versionen von 4 Benutzern werden nicht angezeigt)
Zeile 1: Zeile 1:
{{Textstatus
{{Textstatus
| Status = KI
| Status = Abnahme
| Notiz = Bitte prüfen ob die Absätze korrekt sind.
}}
}}
⚠️ KUJDES: Ky kapitull osht tu u përkthy. Mundet me pasë gabime. ⚠️<br>
⚠️ KUJDES: Ky kapitull osht tu u përkthy. Mundet me pasë gabime. ⚠️<br><br>
<sup>1</sup> Kshtu u kry puna e krijimit të qiellit havas dhe tokës
dhe krejt qka ka nër to.
<sup>2</sup> Ditën e shtatë Zoti e kish përfundu krejt punën e vet, dhe ne ditën e shtatë nisi me pushu prej krejt punës që e kish bo.
<sup>3</sup> Masanej Zoti e bekoi ditën e shtatë dhe e shpalli ose njoftoj si të shenjtë.At ditë  Zoti pushoj prej krejt punës së krijimit, prej krejt asaj që ja kish nis si qellim me bo.
<br>
<sup>4</sup> Ky asht tregimi ose historia për qiellin havan dhe tokën, kur jan kriju, ditën kur Jehovaj Zoti e ka bo tokën dhe qiellin.
<br>
<sup>5</sup> Ne tokë hala nuk kish dal asnje kaçubë e as bimë te fushës se kishin mbu tokën, se  Zoti hala s’kish leshu shi në tokë, dhe nuk ka pas asnje njeri me punu token.
<sup>6</sup> Veç nji avull u ngrit ose qu prej tokës dhe e ujiste krejt shtresen e jashtme te tokës.
<br>
<sup>7</sup> Atëherë Jehovaj Zoti e formoi njerin prej lloqit te tokës, edhe i fryu ne hunë frymën e jetës, edhe njeriu u bo qenie ose shpirt i gjallë.
<sup>8</sup> Pastaj Jehovaj Zoti e mjelli nji kopsht në Eden, kah lindja, edhe aty e vnoi njerin që e kish formu ose kriju.
<sup>9</sup> Jehovaj Zoti bani me dalë prej tokës krejt llojet e drujve, që doken bukur e japin fruta te mira për me hangër si ushqim.Poashtu ne midis te kopshtit e bani Drunin e Jetës dhe drunin e dijes te se mirës e te se keqes.
<br>
<sup>10</sup> Prej Edenit dilke nji lum që e ujite kopshtin, e masanej ndahej në katër lumenj.
<sup>11</sup> Emni i lumit te par asht Pishon; ai rrethon krejt venin e Havilahit, ku ka dukat.
<sup>12</sup> Dukati i atij veni osht i mirë; aty ka edhe reçinë bedelium edhe gur oniksi.
<sup>13</sup> Emni i lumit të dytë osht Gihon; ai e rrethon krejt venin e Kushitit.
<sup>14</sup> Lumi i tretë asht Hidekel ose Tiger, që shkon kah lindja e Asirisë, dhe lumi i katërt asht lumi Eufrat.
<br>
<sup>15</sup> Jehovaj Zoti e mori njerin dhe e vnoi me jetu ne kopshtin e Edenit, që me e punu edhe me e rujt.
<sup>16</sup> Jehovaj Zoti ia dha njerit edhe ket urdhnim: “Prej çdo druni ne kopsht mundesh me hangër sa te dush.
<sup>17</sup> Po prej drunit te dijes te se mirës e te se keqes mos ha, se ditën që han prej tij, ke me dek  me siguri ose patjetër.”
<br>
<sup>18</sup> Masanej Jehovaj Zoti tha: “Nuk osht mirë qe njeriu me nejt vet. Ka me i bo nji ndihmëse  nji plotsuse që i pershtatet atij.”
<sup>19</sup> Tash Jehovaj Zoti prej tokës i formoi krejt shtazët e egra te tokës edhe krejt shpezët e havas, edhe i çoi te njeri me pa qysh ka me ju vu emnin kafsheve. Krejt gjallesave ja vnoi emnin njeriu,ai emën që ai ju vnoj ai emën ju met ose e kan majt.
<sup>20</sup> Njeriu jau vnoi emnat kafshve te shpisë, shpezve te havas dhe shtazve te egra te tokës, por për veti  Adami nuk gjeti asnji ndihmëse që i pershtatet atij.
<sup>21</sup> Atëherë Jehovaj Zoti e shtini burrin në nji gjumë te ranë; sa kur ish tu flejt, i mori nji brinjë edhe e msheli mishin ne at ven apet.
<sup>22</sup> Jehovaj Zoti prej asaj brinje që e mori prej burrit e formoi grun dhe e qoj te burri.
<br>
<sup>23</sup> Atëher burri tha:<br>
“Kjo tash osht ashti i ashtit tem,<br>
edhe mishi i mishit tem.<br>
Kjo ka me u thirr Gru,<br>
se prej burrit u mor.”<br>
<br>
<sup>24</sup> Perqata burri ka me e lanë babën e nanën e vet, dhe ka me u lidhë fort me grun e vet, dhd të dy kanë me u bo nji trup ose mish i vetem.
<sup>25</sup> Te dy burri dhe gruaja  ishin deshur cullak ose patesha  krejt, por nuk u vinte marre prej njani-tjerit.


<sup>1</sup> Qeshtu u kry puna e krijimit të qiellit edhe tokës edhe krejt qka ka nër to.
{{Querverweise-Metadaten
<sup>2</sup> Ditën e shtatë Zoti e kish përfundu krejt punën e vet, edhe n'ditën e shtatë nisi me pushu prej krejt punës që e kish bo.
| v1 = Ne 9:6; Ps 146:6
<sup>3</sup> Zoti e bekoi ditën e shtatë edhe e shpalli si të shenjtë, se n'at ditë u çlodh prej krejt punës së krijimit, prej krejt asaj që ja kish nis me bo.
| v2 = 2Mo 31:17; Heb 4:4
 
| v4 = Jes 45:18
<sup>4</sup> Ky osht tregimi për qiellin edhe tokën, kur jon kriju, ditën kur Jehovaj Zoti e ka bo tokën edhe qiellin.
| v7 = 1Mo 3:19; Ps 103:14; Pr 3:20
 
| v7 = 1Mo 7:22; Jes 42:5; Apg 17:25
<sup>5</sup> N’tokë hala s’kish dal asnja kaçubë e as bimë t’fushës s’kishin mbu, se Jehovaj Zoti hala s’kish lshu shi në tokë, edhe s’kish njeri me punu token.
| v7 = 1Ko 15:45, 47
<sup>6</sup> Veç nji avull u ngri prej tokës edhe e ujitte krejt sipërfaqen e tokës.
| v8 = 1Mo 2:15; 3:23
 
| v8 = 1Mo 1:26
<sup>7</sup> Atëherë Jehovaj Zoti e formoi njerin prej pluhnit t’tokës, edhe i fryu n’hunë frymën e jetës, edhe njeriu u bo qenie e gjallë.
| v9 = 1Mo 3:22, 24; Off 2:7
<sup>8</sup> Pastaj Jehovaj Zoti e mbolli nji kopsht në Eden, kah lindja, edhe aty e vnoi njerin që e kish formu.
| v9 = 1Mo 2:17
<sup>9</sup> Jehovaj Zoti bani me dalë prej tokës krejt llojet e drujve, që doken bukur e japin fruta t’mira për me hangër. N’midisi t’kopshtit e bani Drunin e Jetës edhe drunin e dijes t’t’mirës e t’keqes.
| v14 = Da 10:4
 
| v14 = 1Mo 10:8, 11
<sup>10</sup> Prej Edenit dilke nji lum që e ujitte kopshtin, e masanej ndahej në katër lumenj.
| v14 = 1Mo 15:18; 5Mo 11:24
<sup>11</sup> Emni i parit osht Pishon; ai rrethon krejt venin Havilah, ku ka ar.
| v15 = 1Mo 1:28; 2:8; Ps 115:16
<sup>12</sup> Ari i atij veni osht i mirë; aty ka edhe reçinë bedelium edhe gur oniks.
| v16 = 1Mo 2:8, 9; 3:2
<sup>13</sup> Emni i lumit të dytë osht Gihon; ai e rrethon krejt venin Kush.
| v17 = 1Mo 3:19; Ps 146:4; Pr 9:5, 10; Hes 18:4; Rö 5:12; 1Ko 15:22
<sup>14</sup> Lumi i tretë quhet Hiddekel, që shkon kah lindja e Asirisë, edhe lumi i katërt osht Eufrati.
| v18 = 1Ko 11:8, 9; 1Ti 2:13
 
| v19 = 1Mo 1:26
<sup>15</sup> Jehovaj Zoti e mori njerin edhe e vnoi me jetu n’kopshtin e Edenit, që me e punu edhe me e rujt.
| v22 = Mar 10:9; 1Ti 2:13
<sup>16</sup> Jehovaj Zoti ia dha njerit edhe ket urdhën: “Prej çdo druni n’kopsht mundesh me hangër sa t’dush.
| v23 = 1Ko 11:8
<sup>17</sup> Po prej drunit t’dijes t’t’mirës e t’keqes mos ha, se ditën që han prej tij, ke me dek pa tjetër.”
| v24 = Mal 2:16; Mat 19:5; Mar 10:7, 8; Rö 7:2; 1Ko 6:16; Eph 5:31; Heb 13:4
 
| v25 = 1Mo 3:7
<sup>18</sup> Pastaj Jehovaj Zoti tha: “Nuk osht mirë njeriu me nejt vet. Ka me i bo nji ndihmëse që i shkon për shtati.”
}}
<sup>19</sup> Edhe Jehovaj Zoti prej tokës i formoi krejt shtazët e egra t’tokës edhe krejt shpezët e qiellit, edhe i çoi te njeri me pa qysh ka me ju vu emnin. Çdo gjallese ja vnoi emnin njeriu, e ai emën i meti.
<sup>20</sup> Njeriu jau vnoi emnat kafshve t’shpisë, shpezve t’qiellit edhe shtazve t’egra t’tokës, po për veti s’u gjet asnji ndihmëse që i shkonte për shtati.
<sup>21</sup> Atëherë Jehovaj Zoti e shti burrin në nji gjumë t’randë; sa ish tu flejt, i mori nji brinjë edhe e msheli mishin n’at ven.
<sup>22</sup> Jehovaj Zoti prej asaj brinje që e mori prej burrit e formoi gruen edhe e qoj te burri.
 
<sup>23</sup> Atëherë burri tha:
“Kjo tash osht asht prej ashtit tem,
edhe mish prej mishit tem.
Kjo ka me u qujt Gru,
se prej burrit u mor.”
 
<sup>24</sup> Prandaj burri ka me e lanë babën e nanën e vet, edhe ka me u lidhë fort me grun e vet, edhe të dy kanë me u bo nji trup.
<sup>25</sup> Edhe burri edhe gruaja e tij ishin zhvesh krejt, po nuk u maru prej ksaj.

Aktuelle Version vom 9. Dezember 2025, 15:33 Uhr


⚠️ KUJDES: Ky kapitull osht tu u përkthy. Mundet me pasë gabime. ⚠️

1 Kshtu u kry puna e krijimit të qiellit havas dhe tokës dhe krejt qka ka nër to. 2 Ditën e shtatë Zoti e kish përfundu krejt punën e vet, dhe ne ditën e shtatë nisi me pushu prej krejt punës që e kish bo. 3 Masanej Zoti e bekoi ditën e shtatë dhe e shpalli ose njoftoj si të shenjtë.At ditë Zoti pushoj prej krejt punës së krijimit, prej krejt asaj që ja kish nis si qellim me bo.
4 Ky asht tregimi ose historia për qiellin havan dhe tokën, kur jan kriju, ditën kur Jehovaj Zoti e ka bo tokën dhe qiellin.
5 Ne tokë hala nuk kish dal asnje kaçubë e as bimë te fushës se kishin mbu tokën, se Zoti hala s’kish leshu shi në tokë, dhe nuk ka pas asnje njeri me punu token. 6 Veç nji avull u ngrit ose qu prej tokës dhe e ujiste krejt shtresen e jashtme te tokës.
7 Atëherë Jehovaj Zoti e formoi njerin prej lloqit te tokës, edhe i fryu ne hunë frymën e jetës, edhe njeriu u bo qenie ose shpirt i gjallë. 8 Pastaj Jehovaj Zoti e mjelli nji kopsht në Eden, kah lindja, edhe aty e vnoi njerin që e kish formu ose kriju. 9 Jehovaj Zoti bani me dalë prej tokës krejt llojet e drujve, që doken bukur e japin fruta te mira për me hangër si ushqim.Poashtu ne midis te kopshtit e bani Drunin e Jetës dhe drunin e dijes te se mirës e te se keqes.
10 Prej Edenit dilke nji lum që e ujite kopshtin, e masanej ndahej në katër lumenj. 11 Emni i lumit te par asht Pishon; ai rrethon krejt venin e Havilahit, ku ka dukat. 12 Dukati i atij veni osht i mirë; aty ka edhe reçinë bedelium edhe gur oniksi. 13 Emni i lumit të dytë osht Gihon; ai e rrethon krejt venin e Kushitit. 14 Lumi i tretë asht Hidekel ose Tiger, që shkon kah lindja e Asirisë, dhe lumi i katërt asht lumi Eufrat.
15 Jehovaj Zoti e mori njerin dhe e vnoi me jetu ne kopshtin e Edenit, që me e punu edhe me e rujt. 16 Jehovaj Zoti ia dha njerit edhe ket urdhnim: “Prej çdo druni ne kopsht mundesh me hangër sa te dush. 17 Po prej drunit te dijes te se mirës e te se keqes mos ha, se ditën që han prej tij, ke me dek me siguri ose patjetër.”
18 Masanej Jehovaj Zoti tha: “Nuk osht mirë qe njeriu me nejt vet. Ka me i bo nji ndihmëse nji plotsuse që i pershtatet atij.” 19 Tash Jehovaj Zoti prej tokës i formoi krejt shtazët e egra te tokës edhe krejt shpezët e havas, edhe i çoi te njeri me pa qysh ka me ju vu emnin kafsheve. Krejt gjallesave ja vnoi emnin njeriu,ai emën që ai ju vnoj ai emën ju met ose e kan majt. 20 Njeriu jau vnoi emnat kafshve te shpisë, shpezve te havas dhe shtazve te egra te tokës, por për veti Adami nuk gjeti asnji ndihmëse që i pershtatet atij. 21 Atëherë Jehovaj Zoti e shtini burrin në nji gjumë te ranë; sa kur ish tu flejt, i mori nji brinjë edhe e msheli mishin ne at ven apet. 22 Jehovaj Zoti prej asaj brinje që e mori prej burrit e formoi grun dhe e qoj te burri.
23 Atëher burri tha:
“Kjo tash osht ashti i ashtit tem,
edhe mishi i mishit tem.
Kjo ka me u thirr Gru,
se prej burrit u mor.”

24 Perqata burri ka me e lanë babën e nanën e vet, dhe ka me u lidhë fort me grun e vet, dhd të dy kanë me u bo nji trup ose mish i vetem. 25 Te dy burri dhe gruaja ishin deshur cullak ose patesha krejt, por nuk u vinte marre prej njani-tjerit.

Abgerufen von „https://bibla-popullore.org/index.php?title=Zanafilla_2&oldid=772“