Zanafilla 2: Unterschied zwischen den Versionen

Aus bibla-popullore.org
Zur Navigation springen Zur Suche springen
Keine Bearbeitungszusammenfassung
KKeine Bearbeitungszusammenfassung
Zeile 11: Zeile 11:
<sup>4</sup> Ky osht tregimi ose historia për qiellin havan edhe tokën, kur jon kriju, ditën kur Jehovaj Zoti e ka bo tokën edhe qiellin.
<sup>4</sup> Ky osht tregimi ose historia për qiellin havan edhe tokën, kur jon kriju, ditën kur Jehovaj Zoti e ka bo tokën edhe qiellin.


<sup>5</sup> Ne ’tokë hala nuk kish dal asnja kaçubë e as bimë te’fushës se kishin mbu, se  Zoti hala s’kish leshu shi në tokë, edhe nuk ka pas asnje njeri me punu token.
<sup>5</sup> Ne tokë hala nuk kish dal asnje kaçubë e as bimë te fushës se kishin mbu, se  Zoti hala s’kish leshu shi në tokë, edhe nuk ka pas asnje njeri me punu token.
<sup>6</sup> Veç nji avull u ngri prej tokës edhe e ujite krejt shtresen e jashtme te tokës.
<sup>6</sup> Veç nji avull u ngri prej tokës edhe e ujiste krejt shtresen e jashtme te tokës.


<sup>7</sup> Atëherë Jehovaj Zoti e formoi njerin prej lloqit te’tokës, edhe i fryu ne’hunë frymën e jetës, edhe njeriu u bo qenie e gjallë.
<sup>7</sup> Atëherë Jehovaj Zoti e formoi njerin prej lloqit te tokës, edhe i fryu ne hunë frymën e jetës, edhe njeriu u bo qenie ose shpirt e gjallë.
<sup>8</sup> Pastaj Jehovaj Zoti e mbolli nji kopsht në Eden, kah lindja, edhe aty e vnoi njerin që e kish formu ose kriju.
<sup>8</sup> Pastaj Jehovaj Zoti e mjelli nji kopsht në Eden, kah lindja, edhe aty e vnoi njerin që e kish formu ose kriju.
<sup>9</sup> Jehovaj Zoti bani me dalë prej tokës krejt llojet e drujve, që doken bukur e japin fruta t’mira për me hangër. N’midisi t’kopshtit e bani Drunin e Jetës edhe drunin e dijes t’t’mirës e t’keqes.
<sup>9</sup> Jehovaj Zoti bani me dalë prej tokës krejt llojet e drujve, që doken bukur e japin fruta te mira për me hangër si ushqim.Poashtu ne midis te kopshtit e bani Drunin e Jetës dhe drunin e dijes te se mirës e te se keqes.


<sup>10</sup> Prej Edenit dilke nji lum që e ujitte kopshtin, e masanej ndahej në katër lumenj.
<sup>10</sup> Prej Edenit dilke nji lum që e ujite kopshtin, e masanej ndahej në katër lumenj.
<sup>11</sup> Emni i parit osht Pishon; ai rrethon krejt venin Havilah, ku ka ar.
<sup>11</sup> Emni i lumit te par osht Pishon; ai rrethon krejt venin Havilah, ku ka dukat.
<sup>12</sup> Ari i atij veni osht i mirë; aty ka edhe reçinë bedelium edhe gur oniks.
<sup>12</sup> Dukati i atij veni osht i mirë; aty ka edhe reçinë bedelium edhe gur oniks.
<sup>13</sup> Emni i lumit të dytë osht Gihon; ai e rrethon krejt venin Kush.
<sup>13</sup> Emni i lumit të dytë osht Gihon; ai e rrethon krejt venin e Kushitit.
<sup>14</sup> Lumi i tretë quhet Hiddekel, që shkon kah lindja e Asirisë, edhe lumi i katërt osht Eufrati.
<sup>14</sup> Lumi i tretë quhet Hidekel ose Tiger, që shkon kah lindja e Asirisë, edhe lumi i katërt osht lumi Eufrat.


<sup>15</sup> Jehovaj Zoti e mori njerin edhe e vnoi me jetu n’kopshtin e Edenit, që me e punu edhe me e rujt.
<sup>15</sup> Jehovaj Zoti e mori njerin edhe e vnoi me jetu ne kopshtin e Edenit, që me e punu edhe me e rujt.
<sup>16</sup> Jehovaj Zoti ia dha njerit edhe ket urdhën: “Prej çdo druni n’kopsht mundesh me hangër sa t’dush.
<sup>16</sup> Jehovaj Zoti ia dha njerit edhe ket urdhnim: “Prej çdo druni ne kopsht mundesh me hangër sa te dush.
<sup>17</sup> Po prej drunit t’dijes t’t’mirës e t’keqes mos ha, se ditën që han prej tij, ke me dek pa tjetër.”
<sup>17</sup> Po prej drunit te dijes te se mirës e te se keqes mos ha, se ditën që han prej tij, ke me dek me siguri ose patjetër.”


<sup>18</sup> Pastaj Jehovaj Zoti tha: “Nuk osht mirë njeriu me nejt vet. Ka me i bo nji ndihmëse që i shkon për shtati.”
<sup>18</sup> Masanej Jehovaj Zoti tha: “Nuk osht mirë njeriu me nejt vet. Ka me i bo nji ndihmëse nji plotsusee që i pershtatet atij.”
<sup>19</sup> Edhe Jehovaj Zoti prej tokës i formoi krejt shtazët e egra t’tokës edhe krejt shpezët e qiellit, edhe i çoi te njeri me pa qysh ka me ju vu emnin. Çdo gjallese ja vnoi emnin njeriu, e ai emën i meti.
<sup>19</sup> Tash Jehovaj Zoti prej tokës i formoi krejt shtazët e egra te tokës edhe krejt shpezët e qiellit, edhe i çoi te njeri me pa qysh ka me ju vu emnin kafsheve. Çdo gjallese ja vnoi emnin njeriu, e ai emën i meti ose e kan majt.
<sup>20</sup> Njeriu jau vnoi emnat kafshve t’shpisë, shpezve t’qiellit edhe shtazve t’egra t’tokës, po për veti s’u gjet asnji ndihmëse që i shkonte për shtati.
<sup>20</sup> Njeriu jau vnoi emnat kafshve te shpisë, shpezve te qiellit edhe shtazve te egra te tokës, po për veti s’u gjet asnji ndihmëse që i pershtatet atij.
<sup>21</sup> Atëherë Jehovaj Zoti e shti burrin në nji gjumë t’randë; sa ish tu flejt, i mori nji brinjë edhe e msheli mishin n’at ven.
<sup>21</sup> Atëherë Jehovaj Zoti e shtini burrin në nji gjumë te randë; sa kur ish tu flejt, i mori nji brinjë edhe e msheli mishin ne at ven apet mishin.
<sup>22</sup> Jehovaj Zoti prej asaj brinje që e mori prej burrit e formoi gruen edhe e qoj te burri.
<sup>22</sup> Jehovaj Zoti prej asaj brinje që e mori prej burrit e formoi grun edhe e qoj te burri.


<sup>23</sup> Atëherë burri tha:
<sup>23</sup> Atëher burri tha:
“Kjo tash osht asht prej ashtit tem,
“Kjo tash osht asht ose koc prej ashtit tem,
edhe mish prej mishit tem.
edhe mish i mishit tem.
Kjo ka me u qujt Gru,
Kjo ka me u thirr Gru,
se prej burrit u mor.”
se prej burrit u mor.”


<sup>24</sup> Prandaj burri ka me e lanë babën e nanën e vet, edhe ka me u lidhë fort me grun e vet, edhe të dy kanë me u bo nji trup.
<sup>24</sup> Perqata burri ka me e lanë babën e nanën e vet, edhe ka me u lidhë fort me grun e vet, edhe të dy kanë me u bo nji trup ose mish i vetem ose komplet.
<sup>25</sup> Edhe burri edhe gruaja e tij ishin zhvesh krejt, po nuk u maru prej ksaj.
<sup>25</sup> Te dy burri dhe gruaja e tij ishin zhvesh cullak krejt, po nuk u vinte marre prej ksaj.

Version vom 24. November 2025, 13:20 Uhr


⚠️ KUJDES: Ky kapitull osht tu u përkthy. Mundet me pasë gabime. ⚠️

1 Qeshtu u kry puna e krijimit të qiellit havas edhe tokës edhe krejt qka ka nër to. 2 Ditën e shtatë Zoti e kish përfundu krejt punën e vet, edhe ne ditën e shtatë nisi me pushu prej krejt punës që e kish bo. 3 Masanej Zoti e bekoi ditën e shtatë edhe e shpalli si të shenjtë, se ne at ditë u pushoj prej krejt punës së krijimit, prej krejt asaj që ja kish nis si qellim me bo.

4 Ky osht tregimi ose historia për qiellin havan edhe tokën, kur jon kriju, ditën kur Jehovaj Zoti e ka bo tokën edhe qiellin.

5 Ne tokë hala nuk kish dal asnje kaçubë e as bimë te fushës se kishin mbu, se Zoti hala s’kish leshu shi në tokë, edhe nuk ka pas asnje njeri me punu token. 6 Veç nji avull u ngri prej tokës edhe e ujiste krejt shtresen e jashtme te tokës.

7 Atëherë Jehovaj Zoti e formoi njerin prej lloqit te tokës, edhe i fryu ne hunë frymën e jetës, edhe njeriu u bo qenie ose shpirt e gjallë. 8 Pastaj Jehovaj Zoti e mjelli nji kopsht në Eden, kah lindja, edhe aty e vnoi njerin që e kish formu ose kriju. 9 Jehovaj Zoti bani me dalë prej tokës krejt llojet e drujve, që doken bukur e japin fruta te mira për me hangër si ushqim.Poashtu ne midis te kopshtit e bani Drunin e Jetës dhe drunin e dijes te se mirës e te se keqes.

10 Prej Edenit dilke nji lum që e ujite kopshtin, e masanej ndahej në katër lumenj. 11 Emni i lumit te par osht Pishon; ai rrethon krejt venin Havilah, ku ka dukat. 12 Dukati i atij veni osht i mirë; aty ka edhe reçinë bedelium edhe gur oniks. 13 Emni i lumit të dytë osht Gihon; ai e rrethon krejt venin e Kushitit. 14 Lumi i tretë quhet Hidekel ose Tiger, që shkon kah lindja e Asirisë, edhe lumi i katërt osht lumi Eufrat.

15 Jehovaj Zoti e mori njerin edhe e vnoi me jetu ne kopshtin e Edenit, që me e punu edhe me e rujt. 16 Jehovaj Zoti ia dha njerit edhe ket urdhnim: “Prej çdo druni ne kopsht mundesh me hangër sa te dush. 17 Po prej drunit te dijes te se mirës e te se keqes mos ha, se ditën që han prej tij, ke me dek me siguri ose patjetër.”

18 Masanej Jehovaj Zoti tha: “Nuk osht mirë njeriu me nejt vet. Ka me i bo nji ndihmëse nji plotsusee që i pershtatet atij.” 19 Tash Jehovaj Zoti prej tokës i formoi krejt shtazët e egra te tokës edhe krejt shpezët e qiellit, edhe i çoi te njeri me pa qysh ka me ju vu emnin kafsheve. Çdo gjallese ja vnoi emnin njeriu, e ai emën i meti ose e kan majt. 20 Njeriu jau vnoi emnat kafshve te shpisë, shpezve te qiellit edhe shtazve te egra te tokës, po për veti s’u gjet asnji ndihmëse që i pershtatet atij. 21 Atëherë Jehovaj Zoti e shtini burrin në nji gjumë te randë; sa kur ish tu flejt, i mori nji brinjë edhe e msheli mishin ne at ven apet mishin. 22 Jehovaj Zoti prej asaj brinje që e mori prej burrit e formoi grun edhe e qoj te burri.

23 Atëher burri tha: “Kjo tash osht asht ose koc prej ashtit tem, edhe mish i mishit tem. Kjo ka me u thirr Gru, se prej burrit u mor.”

24 Perqata burri ka me e lanë babën e nanën e vet, edhe ka me u lidhë fort me grun e vet, edhe të dy kanë me u bo nji trup ose mish i vetem ose komplet. 25 Te dy burri dhe gruaja e tij ishin zhvesh cullak krejt, po nuk u vinte marre prej ksaj.