Marku 2: Unterschied zwischen den Versionen
(Update Quver. Mar. 2 1-28) |
K (Textstatus) |
||
| Zeile 1: | Zeile 1: | ||
{{Textstatus | {{Textstatus | ||
| Status = | | Status = Bearbeitung | ||
| Notiz = Bitte prüfen ob die Absätze korrekt sind. | | Notiz = Bitte prüfen ob die Absätze korrekt sind. | ||
}} | }} | ||
Version vom 6. Dezember 2025, 11:36 Uhr
⚠️ KUJDES: Ky kapitull osht tu u përkthy. Mundet me pasë gabime. ⚠️
1 Mas disa ditësh, ai u kthy prap n’Kapernaum, edhe u perhap fjala që osht n’shpi. 2 Te ajo shpi u mblodhën aq shum njerz, sa qi mo s’kish ven kërkun, as te dera. Jezusi po rrike me ta edhe po ju kallxonte lajmin e mirë. 3 At’her ja prunë nji njeri të paralizum, po e çojshin katër veta. 4 Se prej turmës s’mujshin me e pru drejt te Jezusi. U ngjiten n’kulm, e çelen kulmin përmi venin ku u kon Jezusi, e bon nji vrimë edhe e lëshun posht shtratin ku rrejke ai i paralizumi. 5 Kur e pa Jezusi sa besim kishin ata, i tha atij të paralizumit: “Biri jem, gabimet t’u jon falë.” 6 Aty u konen ulë edhe do mësus t’ligjit, edhe po menojshin me veti n’zemer: 7 “Qysh po guxon ky me fol kshtu? Ky po e shan Zotin. Veç Zoti munet me falë gabimet, kërkush tjetër jo.” 8 Jezusi menjiherë e kuptoj n’veti qka po menojshin ata, edhe ju tha: “Pse po i shtini kto mendime në zemrat e juve? 9 Qysh osht ma lehtë? Me i thanë këtij të paralizumit: ‘Gabimet t’u jon falë’, a me i thanë: ‘Çohu, merre shtratin ton edhe ec’?’ 10 Po veç që me dit ju se Biri i njeriut e ka autoritetin këtu n’tokë me i falë gabimet…” Edhe iu drejtue atij të paralizumit: 11 “Po t’thom ty: çohu, merre shtratin ton edhe shko n’shpi.” 12 Ai menjiherë u çu, e mori shtratin edhe doli para syve t’krejtve. Njerzt u mahniten, e lavduen Zotin edhe thojshin: “Kurr s’kemi pa diqka qeshtu!”
13 Kur po kaloj prap Jezusi kah deti, u mblodh prap shumë njerz te ai edhe aj nisi me i msu. 14 Tu ecë, e pa Levin, djalin e Alfeut, tu rri n’zyrën e tatimeve. I tha: “Hajde mas meje.” Levi u çu edhe shkoi mas tij. 15 Ma von Jezusi u kon për darkë n’shpin e tij. Shum mbledhsa t’tatimave edhe mëkatar hanin bashkë me Jezusin edhe nxonsat e tij, se shumë prej tyne kishin fillu me shku mas tij. 16 Kur e panë mësusit e ligjit që jon me farisejt, që po rrin me ta n’tavolinë, me mëkatar e me mbledhsa t’tatimave, i thanë nxonsave të tij: “Po qysh po ha ky me mbledhsa t’tatimave e me mëkatar?” 17 Jezusi kur e ndëgjoi, ju tha: “Mjekun s’e lypin ata qe jon shnosh, po ata qe jon smut. Une s’jom ardh me i thirrë t’drejtit, po mëkatarët.”
18 Nxonsat e Gjonit edhe farisejt bajshin agjërim. Ata erdhën te Jezusi edhe e vetën: “Nxonsat e Gjonit bajn agjërim, edhe nxonsat e farisejve bajn agjërim, veç nxonsat e tu jo. Pse jo?” 19 Jezusi ju tha: “Shokët e dhëndrit a munen me agjëru sa osht dhëndri me ta? Sa e kanë dhëndrin me veti, s’munen me agjëru. 20 Kan me ardh ditë kur dhëndrin ka me ju hiq prej tyne. At’ditë atëherë kan me agjëru. 21 Kurrkush s’e arnën nji levrit t’vjetër [levrit = nji mantel i gjanë, si pallto e gjatë që e veshin njerzt përmi teshave; auf Deutsch ungefähr „Mantel“] me nji copë pëlhure t’re, që s’osht tkurr hala. Se ajo copë e re e çakton ma shumë t’vjetren, edhe plaga bahet ma e madhe. 22 Po as kerkush s’e qet veren e re n’mejshina t’vjetra. Se vera e re i çet n’shpërthim mejshinat, edhe edhe vera derdhet, edhe mejshinat hupen. Veren e re e qesin n’mejshina t’reja.
23 N’ni sabat, kur po kalojke Jezusi nëpër arat me drith, nxonsat e tij tu ecë fillun me kput kallinjt e drithit. 24 Farisejt i thanë: “Kqyre qka po bajn ata! Po bajn diqka qe s’lejohet n’sabat.” 25 Ai ju tha: “A s’kini lexu kurr qka ka bo Davidi kur ka met ngusht, edhe aj edhe shokt e tij u kon t’uritun? 26 Qysh ka hi n’shpin e Zotit, n’kohën e kryepriftit Abjathar, edhe i ka hangër bukët qe jon ofru përpara Zotit si kurban [kurban = Opfergabe për Zotin; n’Gheg: diqka qe e çon njeriu për Zotin, si dhuratë e shenjtë], edhe u ka dhonë edhe shokve të vet, edhe pse nuk kish drejt kërkush tjetër me i hangër, veç priftat. 27 Pastaj ju tha: “Sabati osht bo për njeriun, jo njeriu për sabatin. 28 Prandej Biri i njeriut osht zot edhe i sabatit.”