Marku 13
⚠️ KUJDES: Ky kapitull osht tu u përkthy. Mundet me pasë gabime. ⚠️
1 Kur po dilke Jezusi prej tempullit, njoni prej nxonsave të tij i tha: “Mësus, shiko çfar guresh e ndërtesash t’mdhaja!” 2 Po Jezusi i tha: “I sheh këto ndërtesa t’mdhaja? Ktu s’ka me met gur mbi gur pa u rrëzu, krejt kan me u shkatërru.”
3 Ma von, kur u ul Jezusi n’Mali t’Ullinjve përball tempullit, Pjetri, Jakovi, Gjoni edhe Andrea ishin veç me te, edhe e pytën: 4 “Na trego: kur ka me ndodh kjo, edhe cili shenj ka me na tregu se krejt këto gjonat po i afrohen fundit?” 5 Jezusi nisi me ju thanë: “Kini kujdes mos ju mashtron dikush. 6 Shum veta kanë me ardh n’emnin tem e kanë me thanë: ‘Jam unë’, edhe kanë me mashtru shum njerëz. 7 Edhe kur t’ndëgjoni për lufta e fjalë për lufta, mos u friksoni. Duhet me ndodh keto, po hala s’osht fundi. 8 Se kombi ka me u çu kundër kombit, edhe shteti kundër shtetit. Ka me pas tërmete vend e pa vend, edhe ka me pas mungesë ushqimi. Këto veç jon fillimi i dhimbjeve.”
9 “Po ju, kini kujdes për veten. Kan me ju çu para gjykatave t’vendit, kanë me ju rreh n’sinagoga, edhe për shkak temin kan me ju nxjerrë para kryetarve e mbretënve, që me ju ni edhe ata. 10 Edhe lajmi i mirë duhet ma parë me u shpall te krejt popujt. 11 Kur t’ju marrin e t’ju dorëzojnë, mos u merakosni ma herët se qka me thanë. Folni qato qe ju jepet n’qat moment, se s’po flitni ju, po Shpirti i Shenjtë. 12 Kanë me e dorëzu vllau vllaun për vdekje, edhe babën djalin. Edhe fmit kanë me u çu kundër prindve e kanë me i çu me i vra. 13 Krejt kanë me ju urrye për shkak t’emenit tem, po ai qe duron deri n’fund, ai ka me u shpëtu.”
14 “Po kur ta shihni at të ndytin shkatrrues tu nejt aty ku s’i takon me nejt (lexuesi le ta kuptoj mir), atëherë ata qe jon n’Jude le t’ikën n’male. 15 Kush osht n’kulm t’shpis, mos t’zbritë poshtë as mos t’hyn mrenë me marrë diçka prej shpis. 16 Edhe kush osht n’arë, mos u ktheft me marrë levritin e vet. 17 Mjerë për gratë shtatzana edhe për ato qe po japin gji atyne ditve! 18 Lutuni gjithmonë që qajo mos me ju zanë n’dimën. 19 Se ato ditë kan me qenë ditë t’shtypjes t’madhe, si s’kanë qenë kurr prej fillimit t’krijimit qe e ka ba Zoti e deri tash, e as s’kanë me u përsërit ma. 20 E po mos me i pakësu Zoti ato ditë, s’kish shpëtu asnji njeri. Po për shkak t’atynve t’zgjedhunve qe i ka, ai i ka shkurtu ato ditë.”
21 “Atëherë nese dikush ju thot: ‘Shihe, ktu osht Krishti’, a: ‘Shiko, atje osht’, mos i besoni. 22 Se kan me dal rrena-Krishta edhe rrena-pejgambera, kan me ba shenja e mrekulli, me u mundu me i mashtru, nese osht e mundshme, edhe t’zgjedhunet. 23 Prandaj, kini kujdes! Une ju kom kallxu krejt me kohë.”
24 “Po n’ato ditë, mas asaj shtypjeje, dielli ka me u errësu, edhe hana s’ka me dhan dritë. 25 Yjet kan me ra prej qiellit, edhe fuqit n’qiell kan me u tundë. 26 Atëherë kan me e pa Birin e njeriut tu ardh n’re, me fuqi t’madhe e me lavdi. 27 Edhe ai ka me i çu engjujt, me i mbledhë t’zgjedhunet e vet prej katër anëve, prej skajit t’dheut deri n’skaj t’qiellit.”
28 “Mësoni nji mësim prej fikut: kur deget e tij zbuten e mbulohen me gjethe, e dini se vera osht afër. 29 Qashtu edhe ju, kur t’i shihni këto gjonat tu ndodh, dijeni se ai osht afër, veç te dera. 30 Po ju thom t’vertetën: kjo gjeneratë s’ka me kalue, pa u kry krejt kto. 31 Qielli e dheu kan me kalue, po fjalët e mia kurr s’kan me kalue.”
32 “Po për at ditë e at orë s’din kerkush, as engjujt n’qiell, as Biri, veç Ati. 33 Rrini tu kqyrë, roni zgjuar, se s’dini kur po vjen ajo kohë. 34 Osht si nji njeri qe niset n’udhëtim t’largët: e len shpinë, ja lshon përgjegjësinë shërbtorëve, secilit i jep punën e vet, edhe rojes te dera i thot me nejt gjithmonë zgjuar. 35 Prandaj, roni zgjuar, se s’dini kur po vjen zoti i shpis: a mramje, a n’mesnatë, a para sabahit, a n’menxhes herët. 36 Mos ndodhë me ardh papritmas e me ju gjet tu fjetë. 37 Çka po ju thom juve, po ju thom krejtve: roni zgjuar.”