Luka 15

¹ Krejt personat që i marrën parët njerzve për shtetin [taksambledhësit ] edhe gabimqarët ju kan afru ngat Jezusit për me ngu. ² Përqata farisenjtë edhe ata personat që i studiojnë shkrimët [skribët] ankoheshin edhe folshin nëmer veti: „Ky njeri i hap kraht për gabimqarët edhe han me ta.“ ³ Tani Jezusi e tha ket krahasim: ⁴ „Cili prej juve i ka 100 dele edhe qofse njona pi tynve hupet, nuk i le 99 në fushë e me shku me lyp atë që ka hup deri sa e gjon. ⁵ Edhe kur e gjon atë që e ka hup, e merr, e qet në krahin e vet edhe gzohet. ⁶ Sa ka ardh te shpia i thirr bashk shokt e vet edhe kujshit edhe i thot atynve: ‚Gzonu me mu pse une e kom gjet delen që e kam hup.‘ ⁷ Une po ju thom: Bash qashtu ka në hava [qiell] ma shumë gzim për nji gabimqar që i bjen pishmon për gabimet e veta se sa për 99 njerzt të drejt që nuk kanë nevoj zoti mi ja fal gabimet.
⁸ Ose ta marrim që ni grua i ka 10 dinar [drahma] edhe e hup nja pi tynve. A nuk e kall dritën [llambën] edhe e fshin shpijen e saj bash qysh duhet edhe e lyp mirë derisa e gjon qat dinarin? ⁹ Edhe sa e gjet dinarin, i thirr bashk shoqet edhe kujshit edhe thot: ‚Gzonu me mu, sepse e kom gjet dinarin që e kam hup.‘ ¹⁰ Une po ju thom juve: Bash qashtu gzohen melaqet [engjëjt] e zotit për nji gabimqar që i bje pishmon për gabimet e veta.“
¹¹ Masanej tha: „Nji njeri i ka dy djem. ¹² Aj ma i riju i thot nji ditë: ‚Bab, ama pjesen e pasunis që më takon mu.‘ Tani baba ja ndan pasunin dy djemve. ¹³ Do ditë ma vonë ky djali i ri i merr krejt senet që i takojn edhe e merr ni rrug në gyrbet, në nji ven shumë larg nga shpia. Aty aj e çon nji jet kurvallaqe [pa moral] edhe i harxhit krejt qka ka pasë. ¹⁴ Kur nuk ka mo kurrgjo bohet qat ven nji zi buke edhe s’ka mo me hangër. Aj bjen në nevojë të rron ¹⁵ edhe vjen deri qaty që nji njeri i ati venit e vendos me qit te thit [derrat] mi rrujt në arë. ¹⁶ Atijna i bjen malli me hangër edhe mu ngi me bukën e kafsheve [bishtajat] që ata thit e hajn. Por atij kurrkush nuk i jep diçka.
¹⁷ Në fund, kur i bjen në men, thot: ‚Sa shumë punëtort e babës tem kanë boll bukë e une po du me dek pi untit [urris]. ¹⁸ Une po çohna edhe po kthena te baba jem edhe kom mi thon: ‚Bab, une kom gabu kundra havajës [qiellit] edhe kundra teje. ¹⁹ Une nuk meritoj mo mu kon djali yt. Bonum sikur ni puntor i yti.‘ ²⁰ Kështu aj çohet edhe shkon te baba. Kur ke hala larg, baba e pa pi s’largit edhe i erdh shumë gjynah. N’gajti, e qafi edhe e puthi me mall. ²¹ Tani djali thot: ‚Bab, une kom gabu kundra havajës [qiellit] edhe kundra teje. Une nuk meritoj mo mu kon djali yt.‘ ²² Por baba i thot hysmexharëve të vet: ‚Shpejt, bjeni nji mantill të gjat, ma t‘mirin, edhe veshjani. Qitnja nji unaz në dorë edhe mathjani sandalet në kom. ²³ Masanej bjerne viçin e shnosh, preni edhe le ta hajm e le të gzohemi, ²⁴ sepse ky djali jem u konë i dekun e u kthy apet n’jet. U konë i hupt edhe u gjet.‘ Kshtu ata fillojn me festu.
²⁵ Qat kohë djali ma i madh u konë në arë. Kur u afru ngat shpijes, niti kongt edhe kcime [valle]. ²⁶ Përqata e thirri nji hysmexhar edhe e veti qka u bo aty. ²⁷ Hysmexhari i tha: ‚Vllavi jot u kthy edhe baba yt e ka pre nji viç të shnosh, sepse vllavi yt erdhi shnosh e mirë.‘ ²⁸ Por ky vllavi i madh u idhnu edhe s’deshte me hi mrena. Tani baba doli jasht edhe e luti djalin i madh me hi mrena. ²⁹ Por aj i tha babës: ‚Sa shumë vjet kom punu si nji hysmexhar për ty edhe as nji herë nuk e kom shkel fjalën tane. E ti as nji herë nuk ma ke dhon nji dhij për mu knaq me shokt e mi. ³⁰ Por kur u kthy ky djali yt që e hangri krejt pasunin tane me kurvat e veta, menjiherë e prejte nji viç të shnosh për atë.‘ ³¹ E baba i tha: ‚O djali jem, ti je konë gjith me mu edhe krejt qka osht e jemja, osht e jotja. ³² Por na duhet mu gzu edhe me festu pa çare, sepse ky vllavi yt u konë i dekun e u kthy apet n'jet. U konë i hupt edhe u gjet.‘“