Mateu 14

¹ Në atë kohë Herodi, sunusi i atij veni, ka ni për Jezusin ² edhe i kishte kallxu hysmexharve të vet: "Ky osht Gjon Pagëzusi. Ai u ngjall prej dekes, përqata ka forcë mi bo keto sene quditshme." ³ Atëherë Herodi e ka zanë Gjonin, e ka lidh me zingjir dhe e ka shti në burg për faj të Herodiadës, grus të Filipit, vllavit të vet, ⁴ sepse Gjoni i tha: "Nuk bon me marrë atæ për grue se osht kundra ligjit." ⁵ Herodi ka dasht me myt Gjonin, por u tut prej popullit sepse ata e kanë pa Gjonin si pejgamber. ⁶ Tani erdhi festa e ditëlindjës e Herodit edhe atje qika e Herodiadës ka kcy. Herodit i ka pelqy kaq shumë qysh ka kcy, ⁷ sa qe ja dha qikës besën qe ka mi ja dhonë krejt senet qka lyp. ⁸ Ajo, me fjalt e nonës vet, tha: "Bima këtu në nji sahan krytë e Gjon Pagëzusit." ⁹ Mbretit i erdhi gjynah, ama sebeb besës qe e ka dhonë para musafirëve, tha me ja pre krytë Gjonit. ¹⁰ Tani e ka lon me qit Gjonin në burg edhe me ja pre krytë. ¹¹ Krytë e tij e prunë në nji sahan, ja dhanë qikës edhe ajo ja qoj nonës vet. ¹² Masanej erdhën nxonsat e Gjonit, e morën trupin, e qiten në vorr edhe shkun mi kallxu krejt senet Jezusit. ¹³ Kur i ka ni këto llafe, Jezusi u largu me anije dhe ka shku veq vet në nji ven të shkret. Por njerzt e kanë marrë vesh edhe u nisen në kom prej qyteteve tynve me zatet Jezusin.
¹⁴ Ai zhdrypi prej anijes edhe i ka pa shumë njerz kallabllak. Atij i dhimti në zemër edhe ka nis tani mi shnosh ata qe jonë konë smut. ¹⁵ Por n'aksham erdhën nxonsat te ai edhe i thanë: "Ky ven nuk osht i banun edhe u bo tash vonë. Qoji njerzt me shku nëpër katune me ble diqka me hongër." ¹⁶ Jezusi ja ktheu: "Nuk kanë nevoje me shku. Jepni ju me hongër najsen." ¹⁷ Ata i kallxun: "Na skena kurrgjo ktu. Veq pesë bukë e dy peshqit i kena me vete." ¹⁸ Jezusi foli: "M'i bini ktu." ¹⁹ Masanej ai i tha kallabllakit të njerzve mu ul në bari, i mori pesë bukë e dy peshqit, i qoj sytë drejt havajës edhe e boni nji lutje te Zoti. Tani i ndau bukët edhe ja dha nxonsave qe i kanë shpernda njerzve. ²⁰ Krejt njerzit hongrën edhe u ngin. Me copat e bukës qe teprun u mlodhen dymdhjet kosha buke. ²¹ Ata qe kanë hongër ishin rreth pesë mij burra, pa i njéh gratë edhe thmit. ²² Tuj i lon njerzit me shku, i tha nxonsave te vet me hyp në anije e me shku para tij në anën tjetër e detit.
²³ Masi njerzit jonë ik, ai u shku vet në nji ven e nalt për mu lut. Kur u bo nata ai ishte hala aty vetem. ²⁴ Anija u konë schumë larg, nja 100 metra larg tokës edhe uji e luhatke anijen, se era pi tjetrës anë ka ardh. ²⁵ Në sabah herët, Jezusi ka ardh te ata tuj ec përmi uj. ²⁶ Kur e panë nxonsat tuj ec përmi uj, u tuten shumë edhe thanë: "Osht nji hije!" Edhe piskaten prej tutës. ²⁷ Menjiherë Jezusi i tha: "Merrni guxim! Jam une. Mos u tutni!" ²⁸ Pjetri i foli: "Zotni, masi je ti, më le me ec përmi uj e me ardh te ti." ²⁹ Jezusi i tha: "Hajde pra!" Pjetri zhdrypi prej anijes, eci përmi uj drejt te Jezusi, ³⁰ por kur e pa frymen e fortë, u tut. Tani ai filloj mu sharru ne ujë edhe bërtiti: "Zotni, më pshto!" ³¹ Menjiherë Jezusi e zgati dorën, e kapi e i tha: "A ke pasë kaq pak besim, a? Pse ki dyhsu?" ³² Kur hypen tani në anijë, era u nal. ³³ Ata që jonë konë në anijë, rranë në gjunjë e i thanë: "Ti je pernime Djali i Zotit."
³⁴ Masi kalun ujin, kanë mrri në venin e Gjenesaretit. ³⁵ Kur njerëzit e atij venit e njoften Jezusin, i qun lajmin në krejt mahallen rreth e rrotull, i prunën krejt ata qe jonë konë smut ³⁶ edhe e kanë lut qe veq me ja prek qoshin e teshave. Kështu, ata që ja kanë prek teshat e tij u shnoshen menjiherë.